Παδοβάς / «Να γίνουμε το… El Sistema της Ελλάδος!»

Με αφορμή τα σημερινά (12/9) 180α γενέθλια της «Παλαιάς», ο πρόεδρός της, Σπύρος Παδοβάς ξεδιπλώνει κρίσεις και όραμα αποκλειστικά στο Corfu Stories.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟ

Κέρκυρα, 1840 – 2020… Περπατησιά σε τρεις αιώνες. Μια σταθερή, συνεχιζόμενη συνομιλία ανάμεσα στο κάποτε και στ’ αύριο. Εξελικτική και δημιουργική. Γεμάτη πολιτιστικές, κοινωνικές και ιστορικές πληροφορίες, σπάνια αποτυπώματα, διδάγματα και αγίους. Ιστορία˙ μα, τι είναι, άρα, η ιστορία; Αν, πάντως, οριστεί ως η ενηλικίωση της φιλοπρόοδης συνείδησης, η κυανέρυθρη σημαία με τα τρία αρχικά (Φ.Ε.Κ.) μπορεί δικαίως ν’ ανεμίζει σε καθάριους ουρανούς. Ψηλά, επάνω στο γενέθλιο ιστό. Σήμερα (12/9) η «Παλαιά» γιορτάζει. Τα 180 χρόνια της. Δράσης, πρωτοπορίας, προσφοράς. Πολύτροπης και συνεχούς. «Και συνεχίζουμε. Για τα ακόμη καλύτερα. Το είπαμε, εξάλλου, και στο μήνυμά μας: “Είναι μόνο η αρχή”…» Ο πρόεδρος της Φ.Ε.Κ., Σπύρος Παδοβάς, αποκλειστικά στο Corfu Stories…

• Δέκα οκτώ δεκαετίες… Σε τι «status» βρίσκει τον οργανισμό η επέτειος;

«Θα έλεγα στα πολύ καλά του. Νομίζω ότι απέναντι σε οποιονδήποτε στόχο είχαν θέσει οι ιδρυτές μας, είμαστε συνεπείς. Και δε μιλάω μόνο για την μπάντα – άλλωστε, η μπάντα δημιουργήθηκε  δευτερευόντως, κάποιους μήνες μετά την ίδρυση της Φ.Ε.Κ. Μουσικο-εκπαιδευτικός οργανισμός, αυτό υπήρξε η “Παλαιά” εξ αρχής. Μια διπλή καταστατική στόχευση, μουσική κι εκπαιδευτική, που θεωρώ ότι εν έτη 2020, εξυπηρετείται σε υψηλό βαθμό. Και ποιοτικά και ποσοτικά. Μπάντα, μπαντίνα, σύνολο εγχόρδων, συμφωνική… Τμήματα για κάθε ηλικία… Ένα δυναμικό περίπου 450 μουσικών – και ιδιαιτέρως ενθαρρυντικά δείγματα πρώτου δεκαημέρου ως προς τις νέες εγγραφές, παρά τις δύσκολες συνθήκες… Στο εκπαιδευτικό πάλι, να πω απλά το επίκαιρο, πως 25 παιδιά μας, μετά από χρόνια στους κόλπους της Φιλαρμονικής (και την επιρροή που αυτή είχε στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς τους), πέτυχαν φέτος σε Ανώτατες Σχολές – Μουσικά Πανεπιστήμια και μη. Έτσι υλοποιείται το όραμα των τότε δημιουργών – σπουδασμένοι και οι ίδιοι σε Πανεπιστήμια της Ιταλίας…»

«ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ των ιδρυτών…» Ο κ. Παδοβάς επανέφερε συχνά τη φράση στη διάρκεια της συζήτησης. Διόλου τυχαία. Πέρα απ’ τη βούληση σημείωσης της ιστορικής αλήθειας, πως η ίδρυση της Φ.Ε.Κ. πήγαζε απ’ την ανάγκη δημιουργίας ενός ευρύτερου «μουσικού σχολείου» πέρα απ’ το στενό μπαντιστικό πλαίσιο («με αφορμή κι επ’ ουδενί αιτία την άρνηση της βρετανικής διοίκησης, κατόπιν βασιλικού διατάγματος, για συμμετοχή των μουσικών σωμάτων τους στις τελετές των χριστιανικών δογμάτων του νησιού»), ήταν και η προσωπική του οπτική για το πώς αντιλαμβάνεται το χρέος έναντι του περιβόητου «βάρους της ιστορίας». Υλοποιημένο με σύγχρονα εργαλεία και λογικές, δίχως στερεοτυπικές εμμονές σε παρωχημένους όρους παρελθόντος…

• Να υποθέσω πως αυτό εκτιμάτε κι ως κύριο χαρακτηριστικό της έως τώρα θητείας σας;

«Ναι. Παραδοσιακά η “Παλαιά” είχε έναν συντηρητικό τρόπο διοίκησης. Σταδιακά, αυτόν τον τρόπο τον “εκδημοκράτισε” η διοίκηση Γραμματικού. Κι εμείς συνεχίσαμε σ’ αυτόν τον δρόμο και το προχωρήσαμε. Ανανέωση, φρεσκάδα, νέες ιδέες. Τόσο στα πρόσωπα, όσο και στη φιλοσοφία μας. Τι εννοώ… Το μοντέλο που ακολουθούμε είναι πως η Διοικητική Επιτροπή ασκεί μεν διοίκηση, αλλά, υπό μία έννοια, παίζει έναν διαφορετικό ρόλο, όσον αφορά στο “τι κάνουμε”. Είτε σε αμιγώς καλλιτεχνικό πλαίσιο, είτε λοιπών δράσεων. Αυτό, επί τους ουσίας, το κινεί μια ομάδα νέων –ηλικιακά ή σε επίπεδο ιδεών- ανθρώπων , που έχουν επωμιστεί επιτελικούς ρόλους εντός του οργανισμού: οι μαέστροι, Άλκης Μπαλτάς, Σπύρος Προσωπάρης, ο Κώστας Καρδάμης, ο Σπύρος Κακαρούγκας, η Έλσα Καρύδη, ο Βαγγέλης Αθανασίου – καθένας στο χώρο του. Με αμοιβαία εμπιστοσύνη και εξαιρετική συνεργασία. Κι έτσι προχωράμε…»

ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ πλάνο εορτασμών των 180 ετών είναι προφανές πως αλλιώς είχε σχεδιαστεί, σε πρώτο χρόνο, στην ατζέντα κι αλλιώς το «επέβαλε» η συνθήκη της πανδημίας: «Κατ’ αρχήν, εντός του επετειακού 2020 είχαμε προγραμματίσει, τον περασμένο Μάρτιο, τη μεγάλη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής με την Κρατική – κι αμέσως μετά, την αναχώρησή μας για τη Ν. Υόρκη, συμμετέχοντας στους εορτασμούς της ομογένειας για την 25η Μαρτίου. Αναβλήθηκε. Ευελπιστούμε να είναι τέτοιες οι συνθήκες ώστε η σύμπραξη με την Κρατική να γίνει του χρόνου ή το 2022 και στο Μέγαρο κι εδώ, στην Κέρκυρα. Πέραν τούτου, είχαμε προγραμματίσει μια μεγάλη συναυλία με τη Χορωδία Κέρκυρας: εμείς για τα 180 χρόνια μας, η Χορωδία για τα 40 της (καλώντας μάλιστα, η ίδια ως παραγωγός και στελέχη της Λυρικής). Ανανεώνουμε κι εδώ το ραντεβού μας…»

ΠΛΕΟΝ, για το 2021. Το επίσης επετειακό, αλλά σε πανεθνικό, πλέον επίπεδο: τα 200 χρόνια απ’ την Επανάσταση. «Είναι δεδομένο ότι ως Φιλαρμονική θα συμμετάσχουμε στις εκδηλώσεις με κάτι μεγάλο. Άλλωστε, πλην άλλων, ως μέτοχοι (μαζί με την Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών και την Αναγνωστική) του Μουσείου Καποδίστρια, όποια δράση κάνει το Μουσείο, θα την επενδύσουμε μουσικά. Αρκεί, βεβαίως, να έχει εξομαλυνθεί η κατάσταση με τον κορωνοϊό…»

«Κάτι που σκεφτόμαστε είναι κάποια στιγμή, να γίνουμε κι επίσημο, αναγνωρισμένο Ωδείο!»

• Και οι μακροπρόθεσμοι στόχοι; Ποιο είναι το όραμα για τη Φ.Ε.Κ. του μέλλοντος;

«Διπλό. Κατ’ αρχήν, όπως προείπα, οι στόχοι των ιδρυτών ήταν εκπαίδευση και καλλιτεχνία. Αυτό, λοιπόν, που θέλουμε είναι αυτό το δίπτυχο να το επεκτείνουμε όσο περισσότερο. Κάτι, π.χ., που σκεφτόμαστε είναι κάποια στιγμή, να γίνουμε κι επίσημο Ωδείο! Αναγνωρισμένο. Μια προέκταση, αν θες, της συνεργασίας που ήδη έχουμε με το “Τrinity College” του Λονδίνου, στο οποίο, κάθε χρόνο, 25-30 σπουδαστές της “Παλαιάς” δίνουν εξετάσεις εισαγωγής (βάσει της αξίας που έχει, αυτή τη στιγμή, το «χαρτί» της Φ.Ε.Κ., ως μια πολύ καλή συστατική). Και ήδη οι πρώτοι έχουν φθάσει στο level 3 ή 4 των εκεί σπουδών – στο “Trinity” υπάρχει ένα σύστημα 7 levels, που, όσο ανεβαίνεις επίπεδο, εισάγεσαι σε όλο και καλύτερες σχολές. Άρα, αν τα παιδιά αυτά προχωρήσουν ακόμη 2-3 επίπεδα, αντιλαμβάνεσαι ότι τους ανοίγονται ορίζοντες. Ως αναγνωρισμένο Ωδείο, η δυνατότητα εισαγωγής θα υπάρχει πιο άμεσα…»

• Και ο δεύτερος στόχος;

«Να φέρουμε τη Φ.Ε.Κ. στα πέρατα της γης! Το λέω συχνά: γιατί να έχει τέτοια παγκόσμια διαφήμιση το “Εl Sistema” της Βενεζουέλας, λόγω των σωστών τους χειρισμών, όταν εμείς, ως “Παλαιά”, αυτό το κάνουμε απ’ το 1840 –και κατόπιν, όλη η Κέρκυρα με τις 18 Φιλαρμονικές της; Πριν από έναν μήνα, μας επισκέφτηκε ένας Αυστριακός, από τη Φιλαρμονική της Βιέννης κι έμεινε έκπληκτος που σ’ ένα μικρό νησί, υπάρχει Φιλαρμονική παλαιότερη από εκείνην και μάλιστα, με τέτοια υποδομή! Υπάρχει ένας θησαυρός, που δεν έχει αξιοποιηθεί εκτός. Αυτή η τεράστια παράδοσή, πρέπει να γίνει παγκοσμίως γνωστή…»

ΕΥΚΟΛΟ, όχι. Ρεαλιστικό, πάλι; Ο κ. Παδοβάς τονίζει ρητά την ανάγκη για, επ’ αυτού, σύμπραξη σειράς δυνάμεων, τοπικών και μη. Σπεύδει, ωστόσο, να πιάσει και το νήμα μιας υποσχόμενης αρχής, σε συνέχεια της πρόσφατης επίσκεψης της Υπουργού Πολιτισμού, Λίνας Μενδώνη, στο νησί: «Οι περισσότερες Φιλαρμονικές», σημειώνει, «αν όχι όλες, μπήκαν ήδη στο Μητρώο του Υπουργείου Πολιτισμού. Πέρα, όμως, απ’ αυτό, σου αποκαλύπτω πως ως “Φιλαρμονικές Κερκύρας” δημιουργήθηκε ειδική ταυτότητα στην Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά – έχουν ολοκληρωθεί όλες οι ενέργειες κι απομένει η επισημοποίηση. Με ένταξη σ’ αυτήν όλων των Φιλαρμονικών του νησιού. Αυτό σημαίνει ένα έμμεσο προσδοκώμενο όφελος ως προς τη διεθνή προβολή μας – όποιος ξένος μπει στο site του Υπουργείου θα δει το φάκελο των κερκυραϊκών Φιλαρμονικών…».

ΕΙΝΑΙ δεδομένα μια αρχή…

BONUS INFO

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Φ.Ε.Κ. κι ενόψει της αρχής της νέας καλλιτεχνικής περιόδου (1/10), την προσεχή Δευτέρα (14/9) έχει προγραμματιστεί η πραγματοποίηση ραντεβού με εκπροσώπους κάθε εμπλεκόμενου φορέα, ώστε «να δούμε πώς μπορούμε να προχωρήσουμε, σύμφωνα πάντα με τις προδιαγραφές των Κ.Υ.Α., σε σχέση με τις πρόβες και τις διδασκαλίες, αλλά και το θέμα των πνευστών (σ.σ. η τελευταία οδηγία επιβάλει απόσταση 3 μ.)». Ήδη, από χθες, Παρασκευή (11/9) εξασφαλίστηκε ο χώρος του Δημοτικού Θεάτρου. Διάδοχη κατάσταση της θερινής συνθήκης προβών στον αύλειο χώρο Α’ και Β’ Λυκείου, που «πήγε πολύ καλά. Και φάνηκε και στις δύο συναυλίες που πραγματοποιήσαμε: την κεκλεισμένων των θυρών της Μπάντας, στο Φρούριο (με ρεκόρ θεάσεων στο κανάλι μας κι ας έλειψε το χειροκρότημα) και της Μπαντίνας, στο Mon Repos…»