Οι μαμάδες μας…όταν δεν ήταν ακόμη μαμάδες

Οι πρώτες αναφορές για “Γιορτή της Μητέρας και της Μητρότητας” έρχονται από την αρχαία Ελλάδα. Η μητέρα Γη (Γαία) σύζυγος του Ουρανού είναι η προσωποποίηση της φύσης, που γεννά όλο τον κόσμο και λατρεύεται σαν η υπέρτατη θεότητα. Η λατρεία περνά στη συνέχεια στην κόρη της, Ρέα, σύζυγο και αδερφή του Κρόνου.

Η Ρέα λατρεύεται σαν η «Μητέρα των Θεών», καθώς φαίνεται να είναι η πρώτη, που γέννησε με τοκετό και ανάθρεψε τα παιδιά της με μητρικό γάλα. Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν τιμές στη Ρέα κάθε άνοιξη, καθώς ήταν και θεά της γης και της γονιμότητας.

Πάντα δίπλα στην οικογένειά της, στις χαρές, τις λύπες και τις δυσκολίες… Και το όνομα αυτής, μητέρα. Η Γιορτή της Μητέρας είναι πάντα τη δεύτερη Κυριακή του Μαϊου. Φέτος, την γιορτάζουμε την Κυριακή, 8 Μαΐου 2022.

Το CorfuStories.Com και οι φίλοι του αποφασίσαμε να γεμίσουμε το άρθρο αυτό με τις μαμάδες μας. Πριν γίνουν μαμάδες…

Λίνα Καλδάνη (η μανούλα Ειρήνη Καλδάνη)

Μαμά. 4 γράμματα, όλος ο κόσμος. Σταθερά, Σημείο αναφοράς και σημείο επιστροφής. Πόσα να προσπαθήσεις να χωρέσεις σε μια μορφή! Ανιδιοτελής αγάπη, αφοσίωση, στήριξη, χέρια που αγκαλιάζουν και αυτόματα θεραπεύουν. Μυρωδιά που κουβαλάς μαζί σου απ’ όταν γεννηθείς. Δε φεύγει ποτέ, δεν την ξεχνάς. Και όταν επιστρέφεις σε αυτήν νιώθεις ήρεμος, ολοκληρωμένος, ότι όλα θα πάνε καλά. Η δική μου η μαμά είναι ο λόγος που είμαι εδώ και που είμαι αυτό που είμαι. Σμίλευσε την ψυχή και το χαρακτήρα μου με απαράμιλλη αγάπη και αυταπάρνηση. Με υπομονή και ένα σύστημα αξιών που με συντροφεύει καθημερινά και μου επιτρέπει να κοιμάμαι και να ξυπνάω ήρεμη. Κοιτάω τις φωτογραφίες της και διακρίνω τη δύναμη και αποφασιστικότητα που χρειάστηκε να διαγράψει τη δική της πορεία. Καλλονή στα νιάτα της, συνεχίζει να είναι το ίδιο όμορφη και σήμερα. Αφιερώθηκε στην οικογένειά της ολοκληρωτικά, παραμερίζοντας τα δικά της όνειρα. Γίναμε εμείς το όνειρο της! Και γι’ αυτό, κάθε μέρα που περνάει είμαι ευγνώμων για όσα μου έχεις διδάξει και για όσα έχεις κάνει για εμένα μαμά μου. Για τις θυσίες, την υποστήριξη των στόχων μου, τη βοήθεια και την ενθάρρυνση. Δε μου χάλασες ποτέ χατίρι, δε με περιόρισες ποτέ, μια ζωή δίνεις αέρα στα φτερά μου! Να πάω όσο πιο ψηλά μπορώ, όσο ψηλά θέλω, αλλά να σέβομαι κάθε στιγμή και κάθε περαστικό ή συνοδοιπόρο της διαδρομής. Μου δίδαξες ότι κάθε καλό ή κακό που έρχεται, είναι εμπειρία και μόνο μπροστά μου επιτρέπεται να κοιτάω. Με έμαθες να είμαι δυνατή και ανεξάρτητη, να αναλαμβάνω τις ευθύνες μου και να μην επιβαρύνω κανέναν. Με αγάπησες πολύ, πάρα πολύ, και κοιτώντας πίσω, βλέπω κάθε καρέ της ζωής μου τυλιγμένο με ένα αδιαπέραστο πέπλο προστασίας, ασφάλειας και υπέρβασης. Όλη μέρα να έγραφα, δε θα μπορούσα να σε ευχαριστήσω αρκετά για όσα μου έχεις απλόχερα δώσει. Σαν μαμά έκανες ότι καλύτερο μπορούσες. Σαν γιαγιά, κατάφερες να το ξεπεράσεις. Υπάρχουν φορές που ζηλεύω τα παιδιά μου γιατί χάνονται στην αγκαλιά σου και τους αφιερώνεις όλη σου την προσοχή και τα χάδια. Αλλά παράλληλα, καμαρώνω γιατί είσαι η καλύτερη γιαγιά! Τους κρατάς ασφαλείς, τους κάνεις όοολα τα χατίρια και τους μαθαίνεις ότι η ζωή είναι ωραία. Και αν κάποιος ευθύνεται για όλα τα καλά που κάνω εγώ σαν μαμά, είσαι εσύ. Εσύ μαμά μου. Σ’ ευχαριστώ για όλα. Σ’ αγαπώ πολύ.

Αλίκη Λούβρου (η μανούλα Ειρήνη Μαλαχά– Λούβρου)

Η μαμά μου ήταν η καλύτερη μαθήτρια της τάξης στο χωριό. Για να μπορέσει να σπουδάσει, χρειάστηκε να μετακομίσει ολόκληρη η οικογένειά της στην Αθήνα. Στο δε Πανεπιστήμιο μπήκε με υποτροφία στους δέκα πρώτους. 182/200 βαθμολογία εισαγωγής… Χρόνια Πολλά, μαμά!

Μαρία Κοσκινά (η μανούλα Αριστούλα Κυπαρίσση)

Μάνα. Η ύπαρξή της είναι συνθήκη αιώνια απ’ την πρώτη αρχή της ζωής. Η συνάντηση μητέρας- παιδιού είναι υπερβατική, σαν τον έρωτα. Δεν επιλέγεται, δε ζητά τίποτα, αφήνεται στην αγάπη που μοιάζει θαύμα. Η φωτογραφία αυτή έχει μια μικρή, σχεδόν αστεία ιστορία, που γίνεται μεγάλη. Πρώτη φορά ήρθε στην Κέρκυρα η Αριστούλα, καλεσμένη απ’ το Νίκο. Είχαν γνωριστεί στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, όπου σπούδαζαν. Έφτασε, λοιπόν, το κορίτσι στην παραλία που θα συναντιόντουσαν. Κάθισε και περίμενε, μαγεμένη απ’ το θαλασσινό, εξωτικό γι’ αυτήν, τοπίο. Μετά από ώρα, κατάλαβε πως είχε έρθει σε λάθος παραλία. Ανησύχησε, αλλά κι ο Νίκος την έψαχνε με αγωνία. Στο τέλος βρέθηκαν κι έγιναν οι καταπληκτικοί, τρυφερότατοι γονείς μου.

Έλενα Χονδρογιάννη (η μανούλα Κατερίνα Χαλικιά)

Η δική μου μαμά… η Κατερίνα, ανέμελη ακόμα, γιατί ούτε εκείνη γνώριζε ότι μετά από λίγο καιρό θα έκανε τρία παιδιά που δεν θα την άφηναν σε ησυχία! Σε ευχαριστούμε μαμά για όλα, έκανες την πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο! Μας μεγάλωσες με αξίες! 

Χριστίνα Ράλλη (η μανούλα Κική Πανδή)

Η μητέρα μου είναι η γυναίκα που χρωστάω αυτό που είμαι σήμερα και κληρονόμησα και τη φωνή μου, (τραγουδάει κ η ίδια σαν Νεράιδα) είναι ο βράχος μου, η ηρωίδα μου, η μεγαλύτερή μου Fan και το καταφύγιο μου! Μαμά σ΄αγαπάω απέραντα είσαι τα πάντα!

Έμιλυ Κοντού (η μανούλα Νατάσα Κοντού)

Όταν η μητέρα μου ήταν 16 χρόνων, διασκέδαζε με τις φίλες της σ’ ένα πάρτυ γενεθλίων, χωρίς να ξέρει ότι λίγο αργότερα θα μας έδινε ζωή! Και αγάπη, γλυκάδα, στοργή, φροντίδα, χαρά, υπομονή, προστασία, φιλία! Το γάλα και το μέλι!!

Τατιάνα Καρύδη (η μανούλα Σπυριδούλα Ασωνίτη)

Με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας, σας παρουσιάζω κι εγώ με τη σειρά μου… τη μαμά μου! Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη το 1993, την περίοδο που η μαμά μου γνώρισε τον μπαμπά μου κι έκαναν μαζί το πρώτο τους ταξίδι. Αυτό που σίγουρα δε φανταζόταν τότε, ήταν ότι τόσα χρόνια μετά θα είχε δημιουργήσει την οικογένεια, που έχει δημιουργήσει μέχρι και σήμερα! Γιατί;;; Αυτό, θα το αφήσω αναπάντητο (χαχαχα)

Χριστίνα Δραγανίγου (η μανούλα Ντίνα Αθανασοπούλου- Δραγανίγου)

#μητέρα Εδώ να σας συστήσω το Ντινάκι, την μαμά μου δηλαδή, υπολογίζω πως στη φωτογραφία είναι περίπου στην ηλικία των 25 (ούτε στη φαντασία της τότε ότι θα γινόταν μανούλα), ωστόσο παραμένει το ίδιο λαμπερή και δυναμική έως και σήμερα, μερικά έτη μετά δηλαδή! Μακάρι όταν θα γίνω μητέρα να καταφέρω να γίνω σαν την δίκη μου Μαμά και όσα μου πρόσφερε να προσφέρω κι εγώ στα δικά μου παιδάκια! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΟΥΛΑ!

Τζέμα Δεσύλλα (η μανούλα Ευαγγελία Μαρκαντωνάτου- Δεσύλλα)

Αυτή είναι η μαμά μου! Τη λένε Ευαγγελία Μαρκαντωνάτου- Δεσύλλα και το 1982 αποφοίτησε από Queens College της Νέας Υόρκης. Αγαπώ πολύ αυτή τη φωτογραφία γιατί μου υπενθυμίζει κάθε φορά ότι είναι η ηρωίδα, το πρότυπο μου και όλα όσα έχω καταφέρει!

‘Αρτεμις Μπόγδου (η μανούλα Ερμιόνη Μπόγδου)

Ήσουν πολύ όμορφη μαμά μου, της είπα.. Να’ ταν τα νιάτα δυο φορές, τα γηρατειά καμία, μου απάντησε.. Κάποιοι λένε πως η μητρότητα είναι η πιο δύσκολη “δουλειά” του κόσμου. Εκείνη πάντα λέει πως είναι η πιο όμορφη, πως δεν είναι δουλειά αλλά αγάπη… Είναι η δική μου μαμά και είναι η δική μου αγάπη… Και στα δικά μου μάτια, θα είναι πάντα η πιο όμορφη… Χρόνια Πολλά!

Σοφιάνα Σπίνουλα (η μανούλα Χριστίνα Μέριανου)

Η Μάνα-τζερ της ζωής μου. Η Γυναίκα πίσω από όλα και πάνω από όλα.