1850 – 1864: Οι ημερομηνίες ορόσημο της Ένωσης των Επτανήσων

26 Νοεμβρίου 1850: ο Ριζοσπάστης βουλευτής Ιωάννης Δετοράτος Τυπάλδος προτείνει στη βουλή ψήφισμα για την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα το οποίο υπογράφει ακόμα από 11 βουλευτές. Η Βρετανία απάντησε με διωγμούς, συλλήψεις, φυλακίσεις, εξορίες και κλείσιμο εφημερίδων. Οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις που ακολούθησαν, ήταν το προοίμιο για την ένωση των νησιών με την Ελλάδα το 1864.

10 Δεκεμβρίου 1862: Αρχίζει στην Αθήνα η εθνοσυνέλευση που θα οδηγούσε στην εκλογή νέου βασιλιά. Την ίδια μέρα, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, λόρδος Ράσελ, διαμηνύει στο Χαρίλαο Τρικούπη πως «η βασίλισσα δεν θα είχε αντίρρηση να δοθούν τα Επτάνησα στην Ελλάδα, αν ο νέος βασιλιάς ήταν αρεστός στους Βρετανούς. Προκειμένου να στηριχτεί η μοναρχία στην Ελλάδα, η βασίλισσα Βικτορία ήταν πρόθυμη να ανακοινώσει στη βουλή των λόρδων και στο αγγλικό κοινοβούλιο την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα. Όμως, η προσφορά αυτή δεν θα ίσχυε, αν οι Έλληνες εξέλεγαν βασιλιά που θα δημιουργούσε υποψίες ότι θ’ ακολουθούσε επιθετική πολιτική προς την Τουρκία». Η εθνοσυνέλευση ψήφισε να δοθεί το στέμμα της Ελλάδας στο 18χρονο γιο του νέου βασιλιά της Δανίας Γεώργιο, με το όνομα Γεώργιος ο Α’. Οι Άγγλοι έμειναν ευχαριστημένοι.

13 Ιουλίου 1863: Διεθνής συνθήκη έδινε στα Επτάνησα το δικαίωμα να ενωθούν με την Ελλάδα, «εφόσον αυτό επιθυμούσε ο λαός τους». Σε εκτέλεση της συνθήκης, ο αρμοστής Στορξ διέλυσε το κοινοβούλιο της Επτανησιακής πολιτείας και προκήρυξε εκλογές για τις 19 Σεπτεμβρίου.

23 Σεπτεμβρίου 1863: Ο λαός των Επτανήσων με το ψήφισμά του αποφάσισε«Αι νήσοι Κέρκυρα, Κεφαλληνία, Ζάκυνθος, Λευκάς, Ιθάκη, Κύθηρα, Παξοί και τα εξαρτήματα αυτών ενούνται μετά του βασιλείου της Ελλάδος, όπως εσαεί αποτελώσιν αναπόσπαστον αυτού μέρος εν μιά και αδιαιρέτω πολιτεία, υπό το συνταγματικόν σκήπτρον της Αυτού Μεγαλειότητος του βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου του Α’ και των διαδόχων αυτού».

14 Νοεμβρίου 1863: Τα θεμέλια για την τελική ευθεία μπήκαν με την υπογραφή της συνθήκης του Λονδίνου, που παραχωρούσε τα Επτάνησα στην Ελλάδα. Οι εκπρόσωποι των Μεγάλων Δυνάμεων αποδέχτηκαν την παραίτηση της Μ. Βρετανίας από την προστασία της Ιονίου Πολιτείας και αναγνώριζαν την ένωσή τους με το Βασίλειο της Ελλάδας.

16 Νοεμβρίου 1863: Ο Γεώργιος ορκίζεται βασιλιάς των Ελλήνων.

29 Μαρτίου 1864: Ανακοινώνεται η τελική συμφωνία. Τα νησιά παραχωρούνται στην Ελλάδα ως προίκα στο βασιλιά Γεώργιο με σκοπό να τονωθεί η αγγλοφιλία της ελληνικής κοινής γνώμης και να περάσει το ελληνικό κράτος στην αγγλική σφαίρα επιρροής.

21 Μαΐου 1864. Η γαλανόλευκη σημαία υψώνεται στο φρούριο της Κέρκυρας. Ο 39χρονος τότε, Θρασύβουλος Ζαΐμης, μετέπειτα πρωθυπουργός, παραλαμβάνει επίσημα τα Επτάνησα ως πληρεξούσιος του νέου βασιλιά,από τον Άγγλο αρμοστή Ερρίκο Στορξ. Μετά την παράδοση στον Ζαΐμη, ο αρμοστής Στορξ πέρασε στο Κατάκωλο και πρόσφερε τη σημαία της Επτανησιακής Πολιτείας στον βασιλιά Γεώργιο.

28 Μαΐου 1864: Με την ανακήρυξη της Ύπατης Αρμοστείας του Κυρίου, τα Επτάνησα ενώθηκαν με την Ελλάδα.

29 Ιουνίου 1864: Ο βασιλιάς Γεώργιος πατάει το πόδι του στην Κέρκυρα, πρώτο σταθμό της περιοδείας του στο Ιόνιο.

22 Ιουλίου 1864: Οι πληρεξούσιοι από τα Επτάνησα γίνονται δεκτοί με ζητωκραυγές στην εθνοσυνέλευση, που ετοίμαζε το νέο σύνταγμα της Ελλάδας. Θριαμβευτική περιγράφεται στα Πρακτικά της Βουλής, η είσοδος στο χώρο του Κοινοβουλίου των 84 εκλεγέντων Επτανησίων πληρεξουσίων, με έντονες τις προσδοκίες για δημοκρατικές ρηξικέλευθες παρεμβάσεις στα επικείμενα, υψηλής σημασίας, πολιτικά ζητήματα της χώρας. Σαφής μαρτυρία της προσδοκίας η προσφώνηση της επτανησιακής αντιπροσωπείας κατά την είσοδό της στην αίθουσα του Κοινοβουλίου.