Μαριάνθη Σερεμέτη: Το χωριό μου…οι Βαρυπατάδες!

Πάντα είχα όνειρο, να μπορέσω μέσα από τα δικά μου μάτια να εκφράσω γράφοντας, για το χωριό μου, τα όσα ένοιωσα και νοιώθω από μικρό παιδί έως και σήμερα, μέσα από εικόνες και αναμνήσεις ανεξίτηλες στο χρόνο.

Οι Βαρυπατάδες είναι ίσως ένα από τα γραφικότερα χωριά της Μέσης Κέρκυρας που διατηρεί την παραδοσιακή κουλτούρα, τα ήθη και έθιμα που έχουν αντέξει στο πέρασμα του χρόνου και συνεχίζουν έως και σήμερα.

Θυμάμαι με νοσταλγία όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι, πλησιάζοντας οι μέρες του Πάσχα, την προετοιμασία ενός μοναδικού εθίμου με τα σαλιγκάρια, τους λεγόμενους «μπομπόλους».

Μαζευόμαστε όλα τα παιδιά και συλλέγαμε από τους κήπους και τα περιβόλια του χωριού «μπομπόλους» -μπορεί να έφταναν και τους 500- τους πλέναμε και Μ. Παρασκευή-Μ. Σάββατο τους φτιάχναμε σαν μικρά καντηλάκια γεμίζοντας τους με λάδι και φτιάχνοντας φιτίλι με βαμβάκι.

Στη συνέχεια, τους τοποθετούσαμε στους φράχτες, τους λεγόμενους «τροχάλους», στα στενά σοκάκια του χωριού και το βράδυ τους ανάβαμε καθ’ όλη τη διάρκεια της περιφοράς του Επιταφίου και της Αναστάσεως.

Ένα μοναδικό θέαμα, αλλά και μια μοναδική εμπειρία για όσους μπορούσαν και συμμετείχαν σε όλο αυτό. Σημείο αναφοράς, το καταφύγιο μου, το πατρικό μου, οι δικοί μου άνθρωποι, οι φίλοι μου, οι ωραιότερες αναμνήσεις μου.

Όλη μου η ζωή σε μια λέξη. Το χωριό μου, οι “Βαρυπατάδες”!