Στις 10 Σεπτεμβρίου 1898 η Αυτοκράτειρα της Αυστρίας Ελισάβετ (Σίσσυ) βρισκόταν στη Γενεύη και περίμενε το πλοίο για το Μοντρέ με την κυρία επί των τιμών βαρώνη Sztarey, όταν ένας Ιταλός αναρχικός, οικοδόμος στο επάγγελμα, ονόματι Λουίτζι Λουκένι της επιτέθηκε με μαχαίρι.
Εκείνη λιποθύμησε αλλά με τη βοήθεια της συντρόφου της, επιβιβάστηκε στο πλοίο. Σε προσπάθεια της κυρίας επί των τιμών να τη βοηθήσει στην αναπνοή ανοίγοντας τον κορσέ της, η αιμορραγία από το τραύμα αυξήθηκε.
Όταν η γυναίκα αποκάλυψε την ταυτότητα της Ελισάβετ στον καπετάνιο, εκείνος διέταξε να γυρίσουν πίσω στη Γενεύη. Κατά τη μεταφορά της στο ξενοδοχείο «Μπω Ριβάζ» όπου διέμενε τις τελευταίες ημέρες της ζωή της, η Ελισάβετ πέθανε στις 14.10 από τραύμα στο θώρακα που ράγισε το πλευρό, τρύπησε τον πνεύμονα και το περικάρδιο και διαπέρασε την καρδιά.
Όταν ο Φραγκίσκος Ιωσήφ πληροφορήθηκε με τηλεγράφημα το θάνατό της, νόμισε ότι είχε αυτοκτονήσει, μαθαίνοντας την αλήθεια από επόμενο μήνυμα. Η φωτογραφία του τραύματος και τα εργαλεία της αυτοψίας καταστράφηκαν μετά από διαταγή του.
Η σoρός της μεταφέρθηκε μέσω συρμού και η κηδεία έγινε στη Βιέννη στις 17 Σεπτεμβρίου 1898. Ο τάφος της βρίσκεται στην Αυτοκρατορική Κρύπτη στην Εκκλησία των Καπουτσίνων (παρά την επιθυμία της να ταφεί στη Μεσόγειο).
Ο Λουκένι αρχικά διέφυγε στις Άλπεις αλλά συνελήφθη και φυλακίστηκε ισόβια στη Γενεύη. Στόχος του ήταν να σκοτώσει έναν εστεμμένο, επιλέγοντας αρχικά το Δούκα της Ορλεάνης, ο οποίος είχε ήδη εγκαταλείψει τη Γενεύη, οπότε αποφάσισε να σκοτώσει τον επόμενο μονάρχη που θα συναντούσε.
Ήθελε να καταδικαστεί σε θάνατο έχοντας εξηγήσει την πολιτική του στάση αλλά δεν του επιτράπηκε. Μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας (1900), αφαίρεσε τη ζωή του 10 χρόνια αργότερα, αφότου ένας φρουρός κατάσχεσε και κατέστρεψε τα απομνημονεύματά του (1910).
Για περισσότερα άρθρα της στήλης “ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗ”, πατήστε ΕΔΩ