Ευχαριστώντας τη ζωή, με guest την Κλειώ…

Μια υπέροχη βραδιά στο αλσάκι της Γαρίτσας (Gracias a la vida), με έκτακτη εμφάνιση Δενάρδου και λέξεις βουτηγμένες στο συναίσθημα απ’ τον Γάλλια.

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ, λιτό πλην όμορφο. Σούρουπο, στ’ αλσάκι, με μικρές ανακουφιστικές «ρωγμές» απ’ τη θαλασσινή αύρα του κόλπου «των Καστράδων» και θέα, βάθος, το Παλαιό το Φρούριο…

Η ΠΡΩΤΟΛΕΙΑ θεματική, ιδανική. Μια ευχαριστήρια ωδή στην ίδια τη ζωή (Gracias a la vida), μέσ’ από ποίηση και μουσική… Η δε ιδιαιτερότητα του event, πρόσθετε σαφώς το bonus point της στους δείκτες της καλής αδημονίας: η πρώτη live καλλιτεχνική εκδήλωση στην Κέρκυρα, μετά την πανδημία…

ΗΤΑΝ όλα όσα, μαζί, είχαν χαρίσει στο event τον αστερίσκο του ελκυστικά αναμενόμενου, από την πρώτη κιόλας ανακοίνωση. Ήταν όλα όσα, μαζί, δε διέψευσαν καμία προσδοκία. Η μεγάλη συναυλία Γαρίτσας – Ανεμόμυλου, Τρίτη βραδάκι (7/7), συνέργεια Δήμου, Πολιτιστικού Συλλόγου Ανεμόμυλου και ΣΥ.ΠΑ.Π., υπήρξε, όντως, μια εξαιρετική εισαγωγή για το ιδιαίτερο τούτο πολιτιστικό μας καλοκαίρι…

Το σημείωμα του Πέτρου

ΟΜΟΡΦΗ, λοιπόν, βραδιά. Συναισθηματικά γαλήνια. Ουδέν παράδοξο – οι συντελεστές, εξάλλου, προϊδέαζαν. Η σκηνοθετική φροντίδα του Πέτρου Γάλλια… Η χορωδία Ανεμόμυλου / «Θ. Φλαγγίνης» (σε διεύθυνση Ανδρέα Γκούση)… Η Ειρήνη Πολίτη στο πιάνο… Οι φωνές… Ο Παντελής Κοντός (ξεχωριστή στιγμή, επιστρέψτε μας, η ερμηνεία του «Caruso»), ο Πέτρος Καρύδης, η Έλενα Ρίστοβα, η Ιωάννα Βλάχου (special info η πρώτη live εκτέλεση του «Και στέκεις μόνη», απ’ τον νέο της δίσκο της / σαφώς και θα επιστρέψουμε ειδικώς), Βλάχος, Παλαιολόγου, Στ. Καρύδη, Ντάλλας, Άνθης… «Η (σχεδόν) πανσέληνη παρέα μας», έγραψε ο Γάλλιας την επόμενη. Αναμοχλεύοντας, κατόπιν, για στιγμές.

ΟΠΩΣ «εκείνη τη στιγμή που κοιτάξαμε ψηλά. Στους ουρανoύς. Για να τραγουδήσουμε τους αγαπημένους μας απόντες. Που η φωνή μου, πριν αρχίσει το τραγούδι, έσπασε. Έχασε το δρόμο της. Έγινε λυγμός. Σ’ ένα πνιγμένο, ξεστρατισμένο “φα”… Και, για δευτερόλεπτα έσκισε την καρδιά μου. Σαν μακρινός χαιρετισμός. Στον ουρανό. Τον απέραντο. Και όταν η φωνή βρήκε το δρόμο της, η ψυχή μου ψιθύρισε. Τα μυστικά “αντίο”. Σε μια εξομολόγηση. Σ’ εσάς. Και στη νύχτα. Την αιώνια. Για όλα εκείνα τα κρυφά. Τα ανείπωτα…»

Η «Μαργαρίτα» και η αφιέρωση

Η ΕΚΠΛΗΞΗ δεν έλειψε – και ήταν η καλύτερη: Κλειώ Δενάρδου, the guest. Πάντα υπέροχη, πάντα λαμπερή, πάντα ευγενής, πάντα η σπουδαία Κερκυραία με την πορεία ολκής στα μουσική πράγματα του τόπου. Τίναξε τ’ άνθη της πορτοκαλιάς και αποθέωσε τη στιγμή της, με τη ερμηνεία του «Μαργαρίτα, Μαγιοπούλα». Των Μίκη – Καμπανέλλη. Το πρώτο της δισκάκι, «ένα τραγούδι», είπε, «που πάντοτε σκέφτομαι με μεγάλη συγκίνηση. Το αφιερώνω σ’ όλους εσάς, με όλη μου την αγάπη και στην κ. δήμαρχό μας…».

ΠΑΡΟΥΣΑ, η Υδραίου (απηύθυνε χαιρετισμό). Όπως και η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Χρ. Τόμπρου. Όπως κι άλλοι αυτοδιοικητικοί, πολλοί εκπρόσωποι πολιτιστικών φορέων του νησιού, περισσότερος κόσμος, απλός. Γαριτσιώτες, κι όχι μόνο. Άπαντες, στο τέλος της ημέρας, με μια καλή κουβέντα (για όσα απήλαυσαν). Και λίγη αισιοδοξία παραπάνω (για τ’ άγνωστα, που έπονται)…   

© Photo Credits: Σπύρος Μαργαρίτης, Θεόδωρος Φακιολάς (f/b).