Μια, σαν σήμερα, στιγμή της κερκυραϊκής διαχρονικότητας μέσα από 160 λέξεις.
Επιμέλεια: Ηλίας Αλεξόπουλος
ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ, ο Ενετός Προβλεπτής Θαλάσσης, Antonio Priuli, θεσπίζει τη λιτάνευση της ιεράς εικόνας της Παναγιάς, «εν τω προαστείω της Γαρίτσας, εις εκτέλεσιν ευχής και ανταπόδοσιν χάριτος δια την από του λοιμού απαλλαγήν των κατοίκων». Πρόκειται για τη γνωστή λιτανεία της Υ.Θ. Βλαχερνών (2/7).Το θανατικό είχε μεταδοθεί απ’ τα καράβια σε Γαρίτσα και Μαντούκι και τις επαφές των ξένων ναυτών με τους ντόπιους. Τα θύματα, πολλά. Απελπισμένοι, έτσι, οι Γαριτσιώτες κατέφυγαν σε προσευχές. Ιδίως της παραμονή της εορτής της Υ.Θ. Βλαχερνών (1/1), ολονυκτίως, στην εκκλησιά του Αγ. Νικολάου των Ξένων, μπροστά στην παλαιά εικόνα της Παναγιάς της Δημοσιάνας (αυτή λιτανεύεται και σήμερα). Και το θάμα έγινε. Το κακό σώπασε. Και οι Σύνδικοι της κοινότητας, μαζί με τους «κ. κ. Σπυρίδωνα και Ἰάκωβον, ἀδελφούς Μπαρμπάτη» (οι Μπαρμπάτηδες ήρθαν απ’ το Ναύπλιο, μισθοφόροι, μετά την πτώση του Δεσποτάτου του Μοριά / 1460 και σ’ αναγνώριση της ανδρείας τους, τους δόθηκαν φέουδα απ’ την ενετική διοίκηση), έκαναν το αίτημα στον Προβλεπτή. Αποδεκτό…
• Με βάση το παλαιό (ιουλιανό) ημερολόγιο, που ίσχυε στην Ελλάδα έως το 1923 (16/2).