Παυλογιάννης / Μια εισαγωγή στο «Ο χρόνος μπροστά…»

Το νέο βιβλίο, πρώτο λογοτεχνικό, του Δρ. Ιστορίας του Αθλητισμού, Άκη Παυλογιάννη, κυκλοφορεί το φθινόπωρο (συν δύο διηγήματα για τα… απόκρυφα των σπορ). Το C.S. ζήτησε μια πρώτη εισαγωγή στο πλαίσιο…

O AΘΛΗΤΙΣΜΟΣ δεν απολάμβανε πάντοτε την αναγνώριση του επιστημονικού κόσμου, γιατί ήταν κατοχυρωμένος ως ταπεινή και ανώφελη δραστηριότητα. Ο Άκης Παυλογιάννης γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα αυτήν την κατάσταση, αφού για περισσότερο από είκοσι χρόνια συνδυάζει την ιστορική επιστήμη με τις αθλητικές πρακτικές και συμπεριφορές. Μέλος μιας μικρής επιστημονικής ομάδας που λειτουργεί στην Ελλάδα και έχει στο κέντρο της την ιστορία του αθλητισμού, έχει δημοσιεύσει πλήθος επιστημονικών εργασιών, έχει εκδώσει βιβλία και έχει συνεργαστεί στην εκπόνηση εκπαιδευτικών και επιστημονικών προγραμμάτων. Ζει πάντα στην αγαπημένη του Κέρκυρα, διδάσκει μαθήματα ιστορίας και διαχείρισης πολιτισμού στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και συνεχίζει να ενθουσιάζεται με ο,τιδήποτε αναβαθμίζει τον αθλητικό πολιτισμό.

Το φθινόπωρο θα κυκλοφορήσει το νέο του βιβλίο –το πρώτο του στο χώρο της λογοτεχνίας– με τίτλο «Ο χρόνος μπροστά…». Συν δύο διηγήματα / ιστορίες, που εστιάζουν σε αυτά που δεν εμφανίζονται στο προσκήνιο των σπορ.

ΑΣΦΑΛΩΣ, θα επανέλθουμε. Αναλυτικά. Σύντομα, τη στιγμή που θα τους πρέπει. Με τη (διπλή) πρωτογενή είδηση, ωστόσο, φρέσκια ανά χείρας, το Corfu Stories «ζήτησε» μια μικρή… εισαγωγή. Όχι, με αποκλειστική εστίαση στα επικείμενα εγχειρήματα. Συνολικότερα. Η κοσμοθεωρία του γύρω απ’ το αντικείμενο «αθλητισμός και ιστορία», η Κέρκυρα σ’ όλο αυτό (και όχι μόνο σε αυτό) συν πολύ συγκεκριμένα tips της κουλτούρας, των θεωρήσεων, του τρόπου του.

ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ σε 15 αστραπιαία QnA και ιδού…

1.Τι είναι για σένα ο αθλητισμός;

«Η πιο δημοφιλής και δυναμική πολιτισμική εκδήλωση ανά τον κόσμο, αυτή που διαπερνά όλες τις πολιτισμικές διαφορές. Επίσης, αυτό που δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα λείψει από την καθημερινότητα μου».

2.Γιατί να συνδυάζεται η ιστορία με τα σπορ;

«Για πολλούς λόγους, κυρίως όμως, σε ότι με αφορά, γιατί έτσι είμαι εγώ. Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι που ισορροπούσε η αγάπη για το σχολείο με αυτήν για τον αθλητισμό».

3.Τι ξεχωρίζεις μεταξύ των εργασιών και των βιβλίων σου;

«Αυτό που δεν εκδόθηκε ακόμη (σ.σ. αλλά… έρχεται). Περιέχει με τη μορφή διηγημάτων / ιστοριών αυτά που ξεφεύγουν από την επιστημονική γραφή. Αποτυπώνει τον ιδιαίτερο τρόπο που αφουγκράζομαι τα σπορ».

4.Κέρκυρα και αθλητισμός…

«Αδικία και προοπτική. Από τη μία, η ξεχασμένη, αθλητικά, Κέρκυρα και από την άλλη η προσδοκία αθλητών και συλλόγων σε όλο τον κόσμο να έλθουν στον τόπο μας».

5.Τι θα άλλαζε προς το καλύτερο τον αθλητισμό της Κέρκυρας;

«Η αξιοποίηση των “ειδικών” στις σημαντικές για το χώρο θέσεις. Αν δείτε αυτήν τη στιγμή την “αθλητική στελέχωση”, θα καταλάβετε για ποιο θέμα μιλάω».

6.Στιγμές στα σπορ που σου έμειναν χαραγμένες στο μυαλό;

«Αυτή η συζήτηση δεν τελειώνει… Αν έχεις κάνει αθλητισμό, πρώτα βλέπεις τον εαυτό σου, μετά ίσως τα παιδιά σου. Ωστόσο, επιλέγω δύο που απέχουν πολύ χρονικά, αλλά έχουν κοινή βάση τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η πρώτη, το 1936, όταν ο μεγάλος Τζέσε Όουενς ανάγκασε τον Χίτλερ να αποχωρήσει από το στάδιο και η δεύτερη το 2016, όταν ένα χέρι από το πουθενά “έκλεψε” τη νίκη από τον δικό μας, Σπύρο Γιαννιώτη και μας άφησε άυπνους».

7.Επιθυμία σου για την ιστορία του αθλητισμού;

«Να δουλέψουμε πολύ με τη “μνήμη”, με τις ιστορίες “από κάτω”, με τους άγνωστους των αθλητικών και των πολιτισμικών ιστοριών».

BONUS QnA

Αν έπρεπε να εκφράσεις με μια λέξη το νέο σου βιβλίο;

«Ταξίδια…»

8.Τι σε γοητεύει στους ανθρώπους;

«Να τους ανακαλύπτω, να περνώ στο “χώρο” τους, να εμπιστεύονται και να γίνονται δοτικοί. Από αξίες η ειλικρίνεια».

9.Τι σε απομακρύνει;

«Μόνο όταν δεν μπορώ να τους κατανοήσω. Όταν αισθάνομαι ότι δεν είμαι μέρος μιας οικειότητας».

10.Αγαπημένος χώρος στην Κέρκυρα;

«Δεν πιστεύω σε χώρους, αλλά σε πρόσωπα, σε χρόνους και σε ήχους. Θα έλεγα, εκεί που τη νύχτα συναντά ο ήχος των καραβιών την ατμόσφαιρα της θάλασσας».

11.Αγαπημένες μουσικές;

«Κι αυτό δύσκολο είναι, γιατί δεν είναι σταθερό. Από τους διαχρονικά αγαπημένους Πυξ Λαξ θα επιλέξω το “Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο” και θα έλεγα ακόμη “Το Δίκιο μου” της Γιώτας Νέγκα».

12.Σταθερή αξία στη ζωή σου;

«Να ενδιαφέρομαι για τους άλλους. Συχνά, χωρίς να χρειάζεται να το γνωρίζουν ή γενικώς να χρειάζεται»

13.Σκέψη άλλου με μεγάλη επίδραση;

«Στα πιο μεγάλα θέλω κάνω πίσω, παραδοχή και αυτοκριτική μαζί».

14.Τι σε ενοχλεί;

«Η αδικαιολόγητη “έκθεση”, κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ακόμη η ζωή στις μέτριες εκφάνσεις της, όταν αναιρούμε τον τρόπο που αισθανόμαστε».

15. Τι, τελικά, σε ικανοποιεί;

«Επιστημονικά, να βλέπω νέα παιδιά, στο πανεπιστήμιο και εκτός αυτού, να μας ακολουθούν στους νέους δρόμους του πολιτισμού του αθλητισμού. Κοινωνικά να διευρύνεται μια αιτιολογημένη και γόνιμη ανυπακοή.»