Βίκυ Λέανδρος / Κάποιον Αύγουστο, στην Παλαιοκαστρίτσα (και μια βιογραφία που έρχεται…)

Με αφορμή τη, σαν σήμερα (23/8) γέννηση, στην Κέρκυρα, της διεθνούς εμβέλειας ερμηνεύτριας.

Επιμέλεια: Ηλίας Αλεξόπουλος

ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟ, τέλη Μαρτίου του ‘72… Ανάμεσα στις υπόγειες δοξασίες της old town και τα iconic αριστουργήματα της φύσης, η ταμπέλα έξω απ’ τον εντυπωσιακό όγκο του «Usher Hall», στο δυτικό άκρο του Lothian Road, έλυνε κάθε απορία για την κινητικότητα που έβλεπες: «Eurovision Song Contest»…

ΗΤΑΝ, ακόμη, τα χρόνια της ουσίας. Πραγματικά διαγωνισμός, ελάχιστα «πανηγυράκι». Και το σκηνικό απλό, δίχως φιοριτούρες και «γιρλάντες» – όχι σπάνια, στα όρια του κιτς: μια οθόνη (για τη μίνι παρουσίαση κάθε συμμετοχής), δυο σπειροειδή εφέ στη διάρκεια της εκτέλεσης (και για την προβολή μιας παράστασης στο διάλειμμα), η σκηνή και ο χώρος της ορχήστρας. Έφθαναν…

Η ΕΛΛΑΣ, συμμετοχικά απούσα (αρκούσαν, μάλλον, άλλοι… άρτοι και θεάματα). Ή σχεδόν: Λουξεμβούργο, Vicky Leandros. Βράδυ πια, την ώρα που το θρυλικό «Apres toi» έπαιρνε τη θέση του στη συλλογική μνήμη, η, κατά κόσμον, Βασιλική Παπαναθασίου, γινόταν η πρώτη Ελληνίδα που κατακτούσε ποτέ τον τίτλο. Και ήταν γέννημα της Κέρκυρας…

ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΙΤΣΑ, 23 Αυγούστου του ’49˙ σαν σήμερα. Εκεί γεννήθηκε. Όπως εξηγούσε παλαιότερα στην «Bild», «οι γονείς μου βρέθηκαν στην Κέρκυρα για κάποια επίσκεψη κι επέστρεψαν στην Αθήνα λίγο μετά τη γέννησή μου». Προτού στα 5 της κι αφού, ενδιάμεσα, ξόδεψε καιρούς στην υγρασία της Καστέλλας («η μητέρα μου, ο παππούς μου και οι παλαιότερες γενιές, εκεί γεννήθηκαν»), μετακομίσει οικογενειακώς στη Γερμανία (Αμβούργο). «Σκέφτομαι, πάντως, κάποιες φορές, πως ήταν… σημάδι της μοίρας το ότι γεννήθηκα στην Κέρκυρα – αυτό το τόσο ιδιαίτερο νησί, το ομορφότερο απ’ όλα του Ιονίου, το “νησί της μουσικής”. Mε τις μπάντες, τις συναυλίες σε δρόμους και πλατείες, τη μουσική κληρονομιά των βενετσιάνων…»

ΗΤΑΝ «του Λέανδρου η θυγατέρα». Του Λέανδρου Παπαθανασίου, μουσικού και συνθέτη των καιρών (γνωστού με το ψευδώνυμο Leo Leandros), συνδημιουργού του «Apres toi» (ως Mario Panas), με δημιουργική παραγωγή (χαρακτηριστική για τον λυρισμό, με τον οποίο «συνέδεε» τον ελληνικό ήχο με το ευρωπαϊκό, δυτικό ύφος), που διαχρονικά «έπιασε», σε επίπεδο συνεργασίας, μεγάλα ονόματα της διεθνούς σκηνής (Χούλιο Ιγγλέσιας, Ντέμης Ρούσσος, Νανά Μούσχουρη…).

ΣΤΑ 1965, μετά τις σπουδές (κιθάρα, φωνητικά, μπαλέτο, χορός) και τις πρώτες καλλιτεχνικές απόπειρες της κόρης του, υπέγραψε και την πρώτη της επαγγελματική εμφάνιση: ο δίσκος «Μαχαίρι, Πιρούνι, Ψαλίδι, Φως», δύο χρόνια πριν απ’ την πρώτη της συμμετοχή στο διαγωνισμό της Eurovision: 1967, μόλις στα 15, τέταρτη θέση με το «L’ Amour Est Bleu», πάλι για το Λουξεμβούργο.

ΤΟ «APRES TOI» των +6 εκατ. πωλήσεων (ηχογραφημένο, ακόμη, σε αγγλικά / Come What May, ιταλικά / Dopo Te, γερμανικά / Dann kamst du, ισπανικά / Y Despues, φυσικά ελληνικά / Μόνο εσύ, ακόμη και στα… ιαπωνικά / Omoide Ni Ikiru), αποδείχτηκε για τη Λέανδρος το διαβατήριο της διεθνούς καταξίωσης – μ’ ένα εντυπωσιακό follow up τις επόμενες δεκαετίες.

ΠΑΝΩ από 450 εκδόσεις δίσκων, CD και DVD, τραγουδισμένων σε οκτώ γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ολλανδικά, ιαπωνικά, ιταλικά, ισπανικά, ελληνικά). Πωλήσεις άνω των 100 εκατομμυρίων. Αμέτρητοι χρυσοί και πλατινένιοι, εμφανίσεις στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, συνεργασία με κορυφαίους καλλιτέχνες (Χοσέ Καρέρας, Σαρλ Τρενέ, Μισέλ Λεγκράν, Τζόνι Χαλιντέι, Νταλιντά, Κατ Στίβενς, Κρις ντε Μπεργκ, Vangelis), σειρά διεθνών διακρίσεων για την καλλιτεχνική και κοινωνική της δράση… Στην ιστορία της ελληνικής μουσικής, η έννοια του «διεθνής καλλιτέχνης» σπάνια βρήκε μια τόσο συνεπή αποτύπωση. Πολύ σπάνια…

ΚΑΙ η Κέρκυρα; Η γενέτειρα; Όμορφες, μικρές επιστροφές. Όπως της δεκαετίας του ’70, με τα σωσμένα icons απ’ τον φακό του Norbert Unfried σε Βλαχέραινα και πέριξ. Όπως των 00s, με τα οπτικοποιημένα clips στα βράχια της Γαρίτσας (Blau wie das Meer) και την class μεγαλοπρέπεια του Αχιλλείου (Nύχτα Μαγικιά). Όπως, εναλλακτικά, του 2015, με τη βράβευσή της, ως Κερκυραία, απ’ την Ένωση Επτανησίων, στην παλαιά Βουλή. Όπως τα άγνωστα, μικρά αθησαύριστα που αναμένονται, φθινόπωρο, στα ράφια των βιβλιοπωλείων…

Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ του θρυλικού, Λεό Λέανδρος˙ Μαϊων, αισίως, 96. Σε επιμέλεια του δημοσιογράφου, Γιάννη Βίτσα, με την ωραία δράση, τα τελευταία χρόνια, στο κομμάτι των βιογραφικών συγγραφών – προηγήθηκε, πέρσι, της ηθοποιού, Κάκιας Κοντοπούλου. Πώς περιγράφει ο ίδιος τον Leo; Ως «τον μεγαλύτερο εν ζωή και σημαντικότερο Έλληνα συνθέτη και παραγωγό στην Ευρώπη, με πωλήσεις πάνω από 300 εκατ. δίσκων και τραγούδια που  έχουν τραγουδήσει οι σημαντικότεροι Έλληνες και Ευρωπαίοι ερμηνευτές των δεκαετιών ’50, ’60 κι ’70. Γράφοντας “χρυσή” ιστορία στην ευρωπαϊκή μουσική σκηνή». Η κερκυραϊκή πτυχή του, αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον…