Eσείς την ξέρετε την «Μαύρη Κέρκυρα»;

Το νησάκι Korčula των δαλματικών ακτών, ιδρύθηκε τον 6^ο αι. π.Χ. από Κερκυραίους αποίκους και οι ντόπιοι ισχυρίζονται πως «γέννησε» τον Μάρκο Πόλο.

Γράφει ο Ηλίας Αλεξόπουλος

ΨΑΧΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ τον χάρτη της Αδριατικής, δίπλα στο απέραντο γαλάζιο της υδρόγειου και τα διάσπαρτα κομμάτια γης στ’ αριστερό «φτερό» των κροατικών ακτών, το ψηφιδωτό των επτά λατινικών χαρακτήρων, απλωμένο σε 279 τετρ. χλμ., με τις 15.500 ψυχές, γεννάει συνειρμούς: «Korčula» («Κόρτσουλα»). Θυμίζει κάτι από Κορφούς; Ή μήπως τ’ άτιμα δαιμονικά των λέξεων, έστησαν συνομωσία;

Η (ΣΧΕΤΙΚΩΣ) γειτνίαση Κέρκυρας και Korčula, σιγόντο στην εικασία. Η πιστή μετάφραση και οι ιστορικές αναγωγές, το βουλοκέρι. Korčula, σημαίνει «Μέλαινα Κόρκυρα» (ιταλ. «Corkyra Nigra»). «Μαύρη Κέρκυρα». Μαύρη, απ’ το χρώμα που δίνουν από μακριά της τα πυκνά της πευκοδάση, με τους σκουρόχρωμους κορμούς. Και Κέρκυρα;

ΧΡΟΝΟΚΑΨΟΥΛΑ στον 6^ο αι. π.Χ. Κερκυραίοι δημιούργησαν εκεί ελληνική αποικία. Και, εις μνήμην της τιμημένης νήσου των, τη βάπτισαν.

ΕΛΛΗΝΙΚΑ αντικείμενα των καιρών σώζονται στο μουσείο της πόλης. Ενώ στο «Ψήφισμα της Lumbarda», το παλαιότερο σωζόμενο πέτρινο γραπτό μνημείο στην Κροατία (Μουσείο Ζάγκρεμπ), αναφέρεται πως Έλληνες απ’ το νησί – αποικία της Ίσσα (σημερινό Βις), ίδρυσαν μεταγενέστερα (3^ος π.Χ. αι.) και δεύτερη αποικία. Με τις δυο κοινότητες να ζουν ειρηνικά μέχρι τους Ιλλυρικούς Πολέμους (220-219 π.Χ.) – μετά το νησί έγινε επαρχία των Ρωμαίων.

ΟΣΟ για τον αρχικό ιδρυτή της Korčula, Αντήνορας ο Τρώας. Ο οποίος, κατά παράδοση, μετά την άλωση της Τροίας (12^ος αι. π.Χ.), μαζί με τους γιους του, στην πορεία της εξορίας τους, πέρασαν απ’ τους Ιλλυριούς και την Αδριατική, πριν φθάσουν, τελικά, στην Βόρεια Ιταλία ιδρύοντας την Πάντοβα (Ενετία).

Η ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΗ παρουσία σε τούτη τη γωνιά του δαλματικού αρχιπελάγους, βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με τα ιστορικά δεδομένα του 7^ου κι 6^ου αι. π.Χ. Με την (τότε) «έξαρση» του κερκυραϊκού αποικισμού στην Αδριατική («μητρόπολη», η Κόρινθος), απόρροια της οποίας ήταν η ίδρυση πόλεων όπως η Επίδαμνος (627 π.Χ., σημερινό Δυρράχιο) και η αρχαιο-Ιλλυρική, Απολλωνία (αρχές 6^ου αι., κοντά σε Αώο και Άψο).

ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ στο εύρος των αιώνων από χέρια κι επιρροές Βυζαντινών, Ενετών, Αψβούργων, Γάλλων, Άγγλων, Αυστρο-ούγγρων, Ιταλών, Ηνωμένων Γιουγκοσλάβων κι, εντέλει, Κροατών, η Korčula (έκτο μεγαλύτερο κροατικό νησί και δεύτερο πιο κατοικημένο μετά το Κρκ), συγχώνευσε στοιχεία και διαμόρφωσε, εντέλει, τη δική του, γοητευτική φυσιογνωμία. Η ιστορική πόλη μέσα απ’ τα τείχη, τα βενετσιάνικα πυργόκαστρα, η συναρπαστική Μεσαιωνική της όψη, τ’ ανηφορικά δρομάκια, τα πέτρινα οικόσημα, οι εκκλησιές, οι πέτρινες σκαλινάδες, η μυρωδιά του πεύκου, η παράδοση στις τέχνες (αναφορά, ο ποιητής, Πέταρ Κανάβελιτς), τα λαϊκά «ακαπέλα» της τραγούδια, οι βοτσαλωτές παραλίες, οι αμπελώνες της Βέλα Λούκα. Οι μύθοι της…

→ Κατά τον επικρατέστερο (μύθο), στην Korčula το 1254 γεννήθηκε ο Μάρκο Πόλο! Στο σπίτι που πιστεύεται ότι γεννήθηκε, λειτουργεί (απ’ το 2012) μουσείο, που προσελκύει εκατοντάδες επισκέπτες.

→ Απ’ τα κύρια αξιοθέατά, η μητροπολιτική εκκλησιά του Αγίου Μάρκου, στο ψηλότερο σημείο του νησιού, με το καμπαναριό να λειτουργεί και ως παρατηρητήριο.

→ Κάθε 29 Ιουλίου δεσπόζει ο «Μορέτσκα», ο «χορός των σπαθιών», που διηγείται ακόμη τη μάχη του Κόκκινου με τον Μαύρο Βασιλιά, όταν ο πρώτος αιχμαλώτισε την αγαπημένη του άλλου.

→ Η πιο εύκολη πρόσβαση είναι με πλοίο απ’ το Ντουμπρόβνικ (το καλοκαίρι, καθημερινά). Toυ οποίου Ντουμπρόβνικ η Korčula θεωρείται μια (λιγότερο πολύβουη) μικρογραφία.