«Απόψε θα αντισταθώ» │Οι σκέψεις του Πέτρου Γάλλια, λίγο πριν το νέο lockdown

Μέσα από δυο selfies, μια ματιά στα βραδινά αστέρια και το όνειρο όλων αυτών που «δεν έγιναν», μα, «που θα γίνουν»…

Τις σκέψεις και τα συναισθήματά του, λίγες, μόλις, ώρες πριν απ’ την εφαρμογή των μέτρων του νέου lockdown που ανακοίνωσε η Κυβέρνηση, μοιράστηκε με τους διαδικτυκούς του φίλους, ο Πέτρος Γάλλιας. Με επίκεντρο δυο selfies (μια, που ήδη βγήκε, σηματοδότησης της αρχής της καραντίνας και μία, που υποσχέθηκε, στο τέλος της), ο άλλοτε καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. αναπολεί, σκέφτεται, μελαγχολεί, αλλά εντέλει αντιστέκεται στους νέους περιορισμούς και τα δύσφορα απότοκά τους… Και γράφει. Με τον προσωπικό, μοναδικό του τρόπο…

• Παραμονή του δεύτερου λόκ ντάουν. Έβγαλα σέλφι. Την αφήνω εδώ. Θα βγάλω και στη λήξη. Σαν να λέμε πριν και μετά…

• Σκέφτομαι τα έργα που ονειρεύτηκα. Που ετοίμασα. Με αγαπημένους συνεργάτες. Λατρεμένους φίλους. Στην Κέρκυρα. Στην Πράγα. Στην Αθήνα. Και που δεν έγιναν παράσταση. Τα έργα εκείνα που περιμένουν. Στο χρόνο. Να έρθει η στιγμή τους. Και είναι πολλά. Και αγαπημένα. Σκέφτομαι τα σεμινάρια. Τα μαθήματα μου. Που ακυρώθηκαν. Στη Ρώμη. Στο Παρίσι. Στη Μαδρίτη. Στο Ναύπλιο. Σκέφτομαι τους μαθητές μου. Σκέφτομαι τις μουσικές. Την ποίηση. Που δεν μοιράστηκα μαζί τους. Φέτος.

• Σκέφτομαι. Πολύ. Και τις αγκαλιές. Που δεν. Τις αγκαλιές που τόσο μου έλειψαν. Και που τόσο πεθύμησα.

• Αλλά απόψε θα αντισταθώ. Στη μελαγχολία. Τόσο ένα με τη φύση. Μου. Απόψε θα βγω στο μπαλκόνι. Θα κοιτάξω τον ουρανό. Και θα ονειρευτώ. Το τέλος της δοκιμασίας. Την επιστροφή. Στο θέατρο. Στις πρόβες. Στα αγαπημένα έργα. Στις πρεμιέρες που έμειναν. Μετέωρες. Στα μαθήματα. Στους φίλους. Στις αγκαλιές.

• Απόψε θα αντισταθώ. Στην θλίψη. Θα βγω στο μπαλκόνι. Θα κοιτάξω τον ουρανό. Και τον Βράχο τον Ιερό. Θα αφεθώ να χαθώ. Στους φωτισμένους κίονες. Στα λίγα αστέρια. Που ξεφεύγουν ανάμεσα από τα σύννεφα. Απόψε θα αντισταθώ στη θλίψη. Απόψε θα αφεθώ. Στη νύχτα. Απόψε. Θα βάλω δυνατά τη μουσική. Και θα τραγουδήσω. Για όλα αυτά που δεν έγιναν. Μα που θα γίνουν. Για όλα αυτά που ονειρεύομαι. Και αγαπάω. Θα τραγουδήσω. Και για τη νύχτα. Θα τραγουδήσω. Για την πόλη. Την πόλη των αστεριών. Των μισο κρυμμένων.

• Απόψε. Σκέφτομαι. Και τα χαμόγελα. Που δεν φαίνονται. Πίσω από τις μάσκες. Μα στραφταλίζουν. Στα μάτια μας. Και γλυκαίνω. Και χαμογελάω. Και παίρνω δύναμη.

Παραμονή του δεύτερου λοκ ντάουν. Έβγαλα σέλφι. Την αφήνω εδώ. Θα βγάλω και στη λήξη. Σαν να λέμε πριν και μετά…

Η clip επιλογή δική του…