Book Stories: “Το αγόρι που έμοιαζε με τυφλό ελάφι”

Κάθε βδομάδα, σας προτείνουμε κι ένα βιβλίο για το Σαββατοκύριακο.

Συγγραφέας: Μαρία Πετρίτση

Εκδόσεις: ΤΥΡΦΗ

Ημερομηνία έκδοσης: Απρίλιος 2024

Η μαμά έπινε λικέρ μέντα και έκανε αέρα με μια δαντελωτή βεντάλια που της είχε φέρει παλιά μια φίλη της από τις Βρυξέλλες. Υπέφερε με την ζέστη, το καλοκαίρι την νάρκωνε. Ήταν διαρκώς αφηρημένη όμως πάντα μας μιλούσε γλυκά μέσα από τον λήθαργό της.
Άφηνε την αγάπη της να γλιστράει ανεπαίσθητα προς το μέρος μας σαν σοκολάτα που λιώνει και κυλάει στο σαγόνι.
Η βεράντα το δειλινό, κι εμείς μέσα της, είναι μια σκηνή που επανέρχεται στην μνήμη μου ήσυχα και λυπημένα, με τον τρόπο που απλώνεται η σκιά ενός δέντρου κάθε βράδυ στον κήπο.

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Απόσπασμα από το βιβλίο της Μαρίας Πετρίτση:

[…] Εκτός από αηδιασμένος άνθρωπος, ήμουν και ένας ζαλισμένος δαίμονας που σκόπευε να στείλει στην κόλαση τον αρχάγγελο αυτής της χριστιανικής γιορτής. Βρήκα την Ο. να συζητάει δίπλα στο μπαρ με κάτι στολισμένες κυρίες. Με διακριτική αλλά θερμή επιμονή την τράβηξα απαλά από το δαντελωτό της μανίκι και την έσυρα ως την πύλη του Άδη, που εκείνη την στιγμή ήταν ο διάδρομος προς τις ανδρικές τουαλέτες. Της είπα ότι ήθελα να της μιλήσω. Με ακολούθησε.

Η χειρότερη παγίδα είναι αυτή που στήνουμε μόνοι μας στον εαυτό μας. Μπήκαμε στo αντρικό wc. Η νοσταλγία μεταμόρφωνε την ξινή μυρωδιά της κατουρλίλας σε ευωδιά ανθισμένου κήπου. Κόλλησα πάνω της. Στην αρχή έκανε να αντισταθεί, γνωριζόμασταν καλά όμως, ήξερα τις βαθύτερες συνάψεις του εγκεφάλου της. Την έσπρωξα στον τοίχο. Η αντίστασή της κατέρρευσε σαν καστράκι στην άμμο. Η Ο. μου ξανάγινε το κορίτσι που ως το τέλος της εφηβείας του ήξερε να μιλά μια παιδική γλώσσα. Δεν ένιωθα τον παραμικρό δισταγμό γι’ αυτό που ετοιμαζόμουν να κάνω. Δεν ένιωθα τύψεις. Είναι ευθύνη του καθενός να διαχειριστεί τα ταπεινά του ένστικτα και να γυρίσει την πλάτη ή να ενδώσει στην αμαρτία την κατάλληλη στιγμή.

Δεν είπαμε τίποτε. Ξαναγίναμε οι παλιοί εμείς με μια φυσικότητα που εκμηδένισε αμέσως τον χρόνο που είχε μεσολαβήσει από την τελευταία μας συνάντηση. Της έδειξα πως μπορεί για λίγο να χαθήκαμε, όμως δεν την είχα ξεχάσει. Μου έδειξε κι αυτή πως με θυμόταν. Τα δύο τετραγωνικά γέμισαν χαρτοπόλεμο και σερπαντίνες. Δεν είχε αλλάξει τίποτα. Το καρναβάλι μας ήταν ακόμα εκεί. Κι εμείς, δυο μασκαράδες τρελοί κι ευτράπελοι, ελεύθεροι και ενωμένοι ψυχή τε και σώματι πάνω στην λεκάνη της τουαλέτας.

Όταν άνοιξε ξαφνικά η πόρτα, που πάνω στη φούρια μας είχαμε ξεχάσει να κλειδώσουμε, ο μεσήλικας νεόνυμφος μας συνέλαβε επί τω έργω. Η γυναίκα του, με το νυφικό ακόμα, αγκαλιά με τον πρώην εραστή της στις αντρικές τουαλέτες του γαμήλιου μαγαζιού, την πρώτη νύχτα του γάμου τους –η επιτομή της παρανομίας και της ανηθικότητας. Η συνέχεια ήταν τραγική. Ο νιόπαντρος γράπωσε άλαλος το στήθος του και, με γουρλωμένα μάτια, σωριάστηκε σαν το κούτσουρο στο πάτωμα.

Μετά από ένα πανικόβλητο μισάωρο μέσα σε ουρλιαχτά, αποτυχημένες προσπάθειες ΚΑΡΠΑ και κάμποσα ποτήρια νερό στο κεφάλι, το ασθενοφόρο τον παρέλαβε άψυχο. Πάντα είχα μια τρομερή εμμονή με τους δρόμους που παρέχουν άμεση πρόσβαση στο ΕΚΑΒ. Ακόμα και για να παραλάβει ένα πτώμα. Είπαν πως ήταν εγκεφαλικό, όμως η αλήθεια είναι ότι ο γαμπρός πήγε από ερωτικό φαρμάκωμα. Άλλος ένας άνθρωπος που εισέβαλλε στην ιδιωτικότητά μου είχε πέσει νεκρός χωρίς να τον έχω σκοτώσει με τα χέρια μου. […]

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Μαρία Πετρίτση είναι από το Λουτράκι. Σπούδασε Μετάφραση στην Κέρκυρα και στο Βέλγιο, όπου ζει κι εργάζεται ως υπάλληλος της ΕΕ. Το 2004 ίδρυσε την γκαλερί τέχνης Theorema στις Βρυξέλλες. Ήταν ραδιοφωνική παραγωγός στο Κόκκινο 102,8. Δίδαξε δημιουργική γραφή στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (ΤΞΓΜΔ) και στο Εναλλακτικό Πολιτιστικό Εργαστήρι Κέρκυρας. Αρθρογράφησε σε εφημερίδες (ΑΥΓΗ, δρόμος της Αριστεράς, κ.λπ.). Κείμενά της δημοσιεύονται σε λογοτεχνικά περιοδικά και ιστοσελίδες.

Αυτό είναι το δέκατο βιβλίο της. Της ίδιας: Λέμον (Εμπειρία Εκδοτική, 2010), Όλα λάθος (Κέδρος, 2012), Μιράντα (Κέδρος, 2013), Ο βασιλιάς του τρακ (Κέδρος, 2014), Ο άνθρωπος που ήθελε να γίνει Ευγένιος στη θέση του Αρανίτση (bibliothèque, 2015), Μαγείρεψα, και άλλα ποιήματα (bibliothèque, 2015), Αγάπη μου, θέλω να γίνω ψάρι (bibliothèque 2017), 80 νύχτες αιώρησης (bibliothèque 2018), Η γυναίκα που έτρωγε τις αμαρτίες των άλλων (bibliothèque, 2020), Συγνώμι που πέθανα εδό (bibliothèque, 2021).

Για περισσότερες προτάσεις βιβλίων πατήστε ΕΔΩ