Η μέρα που το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. εξέπεμψε «S.O.S.»

Πολλαπλό καμπανάκι κινδύνου από την καλλιτεχνική διευθύντρια, Βαρβάρα Δούκα • Τα της συνέντευξης Τύπου της Παρασκευής + «μικρά» από post «πηγαδάκι», Corfu Stories παρόντος.

Ρεπορτάζ: Ηλίας Αλεξόπουλος

ΟΛΑ, εν ολίγοις. Και μπάσιμο στο «ζουμί», δίχως προλόγους…

«ΕΚΠΕΜΠΩ S.O.S. Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. πρέπει να στηριχτεί με πολλαπλούς τρόπους. Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι για όλον τον κόσμο και η επαγγελματική καλλιτεχνική δημιουργία, πρέπει να επιζήσει σε αυτό το νησί. Μέσα σε δύο χρόνια, επανήλθε η Προγραμματική Σύμβαση με το Υπουργείο, αποκαταστάθηκε η εμπιστοσύνη, το Υπουργείο μας τίμησε με την άνευ όρων στήριξη του. Αλλά, αν δεν ακολουθήσει η στήριξη από την ίδια την Κέρκυρα και την Π.Ι.Ν., το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στους υψηλούς στόχους που έχει υποχρέωση να θέσει και να παίξει το ρόλο του στην Περιφέρεια του – και μάλιστα σε αυτήν  την κομβική συνοριακή περιοχή. Έχουν ιστορία τα Ιόνια στον πολιτισμό. Δεν μπορεί το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. να μην ακολουθήσει στις καινούριες συνθήκες, στις οποίες θα παραμείνουν μόνον όσα απ’ τα 13 καταφέρουν και αντέξουν…»

ΔΕΝ ΕΙΧΕ μόνο καλλιτεχνικό σκέλος (παρουσίαση θερινών εκδηλώσεων) η συνέντευξη Τύπου του Δημοτικού – Περιφερειακού Θεάτρου, την περασμένη Παρασκευή (17/7). Είχε και κώδωνα. Κινδύνου. Ηχηρό κι αγωνιώδη. Δια στόματος της καλλιτεχνικής του διευθύντριας, Βαρβάρας Δούκα. «Όταν καταφέρνουμε να έχουμε Δ.Σ. στα τέλη Ιουλίου, τα σημάδια δεν μπορεί να είναι καλά», είπε. «Την ώρα που τα προβλήματα, είναι πολλά…».

Η ΠΕΡΙΒΟΗΤΗ συγκρότηση (του) Δ.Σ. (μόλις την ίδια ώρα η πρόεδρος, Παναγιώτα Τζάννε, γνωστοποιούσε τη διαφαινόμενη επίλυση), το Νο1 καίριο κρατούμενο.  Εστίαση Νο 2, το οικονομικό. «Δεν έχουμε εκταμιεύσει με αυτήν την καθυστέρηση ούτε ευρώ», συνέχισε η Δούκα. «Ούτε απ’ τους Δήμους, ούτε από την Π.Ι.Ν. (υπάρχει ένα χρέος 105.000). Άρα, δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε την υπόλοιπη δραστηριότητά μας. Στην ανοχή του Υπουργείου, λόγω Covid, οφείλουμε το ότι δεν έχουμε χάσει την προγραμματική μας σύμβαση…».

«Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ., δύο χρόνια, απέδειξε ότι μπορεί να κάνει πολύ καλή δουλειά, να αναδείξει το τοπικό στοιχείο, να φέρει και νέα, πρωτοποριακά πράγματα, συνδέοντάς τα με το παρελθόν. Αυτό εκτίμησε το Υπουργείο και μας έδειξε τώρα την έμπρακτη στήριξη του. Για να ολοκληρώσει, ωστόσο, τον προγραμματικό του χαρακτήρα και να εκπληρώσει τους στόχους του, που είναι το επαγγελματικό θέατρο στο νησί, χρειάζεται στήριξη απ’ τις διοικήσεις και των τριών Δήμων».

ΟΠΩΣ πρόσθεσε, ο ρόλος του Υπουργείου υπήρξε και ο πρώτος καταλυτικός λόγος, που, εν μέσω της προαναφερθείσας, δυσχερούς κατάστασης, επιτεύχθη και η πραγματοποίηση (του) καλοκαιρινού προγράμματος. Καθώς, «με γρήγορα αντανακλαστικά, διπλασίασε την ετήσια επιχορήγησή του –ακριβώς, για να στηριχθούν οι επαγγελματίες εργαζόμενοι των παραγωγών που διακόπηκαν λόγω Covid- και μάλιστα δίχως να ζητάει ανταποδοτικά οφέλη (π.χ. πόσα εισιτήρια κόβουμε). Έτσι, ίσα που μπορέσαμε να αναπνεύσουμε. Και φειδωλοί στις κινήσεις μας, με προτεραιότητα τη στήριξη των επαγγελματιών ηθοποιών των παραγωγών μας, φροντίσαμε να επαναλάβουμε δύο περσινές παραγωγές (“Σταχτάρες”, “Μία Ιλιάδα”) και να κάνουμε και μια μικρή παράσταση – εικαστική εγκατάσταση, που είχαμε υποσχεθεί για την “Πόλη – Σκηνή” (η οποία δεν θα γίνει φέτος, καθώς, δίχως Δ.Σ., δεν μπορούσε να ληφθεί απόφαση): το “Υπηρέτρια είναι Μνήμη”. Οριακά, από οικονομικής άποψης, με μεγάλη αυτοθυσία και κόπο κι επειδή και ο Νέστορας (Κοψιδάς, σκηνοθέτης) και η Άννυ (Νούνεση, κείμενο) και η Λίζη (Ξανθοπούλου, πρωταγωνίστρια) είναι Κερκυραίοι – όπως και η Χρυσάνθη Αυλωνίτη, που ήρθε από το Λονδίνο για την επανάληψη των “Σταχτάρων”, που τόσο χαροποίησαν τους μικρούς μας φίλους, στο Μοn Repos».

ΤΟ ΑΘΡΟΙΣΜΑ ωστόσο, δεν παύει είναι (πολύ) συγκεκριμένο: «Τέλη Ιουλίου, με… μισή νέα, δική μας παραγωγή». Και συνολικά, «μισή + μία». Χάρη στον δεύτερο παράγοντα που… έσωσε, φέτος, την κατάσταση: «Το προνόμιο του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. να έχει (ήδη) εκπονήσει διασυνοριακά προγράμματα, χάρη στη δραστηριότητα και των προηγούμενων διοικήσεων, αλλά και την ακαταπόνητη δράση του διοικητικού προϊσταμένου, κ. Χειρδάρη».

ΕΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩ, το… βελάκι πέφτει στο Ευρωπαϊκό Διασυνοριακό Interegg Ελλάδα – Ιταλία (aka Ν.Ε.Τ.Τ.). Με την ύπαρξη υπολοίπου από αυτήν την επιχορήγηση, να δίδει τη δυνατότητα παραγωγής του (πολυαναμενόμενου) «Γεύσεις και κατακτήσεις». «Αλλιώς, ολοκληρωμένο νέο έργο δεν θα είχαμε…»

Είδηση στο περιθώριο της Σ.Τ.: το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κέρκυρας θα είναι απ’ τα λίγα που θα λάβει έκτακτη επιχορήγηση για «Δράση στους Αρχαιολογικούς Χώρους», με πρόταση που κατέθεσε με τους MEDEA ELECTRONIQUE – ένα δραστήριο σχήμα που ενεργοποιείται σε ηλεκτροακουστικές performances και πολυμέσα, και επεξεργάστηκε, με πρόταση της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας, μία σύνθεση πάνω στη Μέδουσα (το εμβληματικό έκθεμα του Αρχαιολογικού μας Μουσείου), καθώς και θεατρική δράση στην Παλαιόπολη με αποτύπωση ηχοτοπίων. Θα επανέλθουμε…

Η EΠΙΚΕΙΜΕΝΗ συγκρότηση Δ.Σ., ασφαλώς και σημειώνεται ως ένα βήμα (η Δούκα έσπευσε, επ’ ευκαιρία να καλωσορίσει τα νέα μέλη, δηλώνοντας «πάρα πολύ χαρούμενη»). Αλλά από μόνο του, δε λέει κάτι. Όπως τόνισε, απαιτείται σκληρή δουλειά, στήριξη κι εκ των τριών Δήμων και κατ’ αρχήν (αλλά κι άμεσα) «οι άνθρωποι του νέου Δ.Σ. (και δη οι Βορρά, Νότου) να ενημερωθούν. Ν’ αρχίσουν να κατανοούν τι γίνεται. Πού πάμε, τι κάνουμε, πώς το κάνουμε. Γιατί ο τρόπος, δεν είναι ο ευκολότερος του κόσμου. Και οι συνθήκες εξαιρετικά δυσχερείς.

Είμαστε μετά τα μνημόνια, με πάρα πολύ αυστηρά, περιοριστικά μέτρα. Στα πάντα. Απ’ την ελάχιστη δαπάνη, μέχρι το πώς αναθέτουμε μια παράσταση. Υπάρχει απαγορευτικό απ’ τον Επίτροπο για τις προσκλήσεις τεχνικού και καλλιτεχνικού προσωπικού. Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ .δεν μπορεί να προσλάβει. Ούτε ηθοποιούς, ούτε τεχνικούς. Όταν χάνουμε το 30-40% του προϋπολογισμού μας, για να δίνουμε τις δουλειές μας σε αναδόχους, δυσκολεύει πολύ το έργο μας. Εμείς για κάθε μας κίνηση πρέπει να πληρώσουμε Φ.Π.Α. κ.λπ. Έτσι, μια παραγωγή π.χ. της τάξεως των 5.000 ευρώ, κοστίζει στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. 7.900, χωρίς να μπορέσει να πληρώσει τους ανθρώπους της όπως πρέπει.

Αυτά -και πολλά άλλα- είναι πράγματα που πρέπει να τα μάθει άμεσα το νέο Δ.Σ. και οι υπόλοιπο Δήμαρχοι. Ώστε να μας πουν τις προτάσεις τους. Πώς πρέπει να διεκδικήσουμε τα λεφτά απ’ την Π.Ι.Ν., πώς θ’ αντιμετωπίσουμε το θέμα των προσλήψεων καλλιτεχνικού και τεχνικού προσωπικού. Πώς θα ανταποκριθεί ο κάθε Δήμος στις δικές του υποχρεώσεις έναντι του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Γιατί κατανοώ ότι οι Δήμοι δεν θα εισπράξουν όσα εισέπρατταν για να μας δίνουν ό,τι μας αναλογούσε. Αν, λοιπόν, δεν έχουν; Τι κάνουμε; Θα επιτρέψουμε οι επαγγελματίας του χώρου να πάνε στο καναβάτσο; Γιατί έρχονται κι άλλοι. Παιδιά μας απ’ την Αθήνα ή το εξωτερικό. Ηθοποιοί, με σπουδές, προσόντα…»

Για την οφειλή της Περιφέρειας: «Δυστυχώς, υπάρχει και η “βαθιά διοίκηση”. Έτσι, το σωστό χαρτί, ώστε να μας πιστωθεί η επιχορήγηση της Π.Ι.Ν., χάθηκε κάπου μεταξύ γραμματέα και οικονομικών υπηρεσιών (πέρασμα ορθού κωδικού). Με αποτέλεσμα τώρα η κ. Κράτσα να μην μπορεί να πιστώσει τα 105.000 ευρώ (άθροισμα τριετίας), αφ’ ότου υπογράψαμε την προγραμματική (2017). Τι κάνουμε, λοιπόν; Θα υπογράψουμε τη νέα προγραμματική (η παλιά λήγει) και θα ζητάμε… 200.000, για ν’ αποσβέσουμε τα παλιά; Η κατάσταση ζητεί άμεσα λύση. Απ’ τα θέματα που θα πρέπει να διευθετήσει το νέο Δ.Σ.»

ΕΘΕΣΕ κι άλλες παραμέτρους στο κάδρο της απαιτούμενης (δημοτικής) στήριξης η Δούκα: υποδομές και βαθιά κατανόηση σε όλη την έκταση νησιού και Περιφέρειας της θέσης που πρέπει να έχουν οι παραγωγές του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. στις τοπικές ατζέντες: «Δεν βρισκόμαστε», είπε, «στη δεκαετία του ’70, να πάμε σ’ έναν καφενέ να παίξουμε. Θα πρέπει σε Νότια και Βόρεια Κέρκυρα να φτιαχτούν θέατρα, για να φιλοξενούν τις παραγωγές μας, το ίδιο και στα υπόλοιπα Επτάνησα. Και να γίνει, επιπλέον, κατανοητό πως δεν μπορεί η τάδε περιοχή να μας λέει “δεν έχουμε ημερομηνία για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ., επειδή έχουμε κλείσει ως τα τέλη Ιουλίου μ’ όλους τους ερασιτέχνες της περιοχής”…».

ΕΝΩ ΕΜΦΑΤΙΚΑ αναφέρθηκε και στο καλλιτεχνικό «άπλωμα» που πρέπει να επιδειχτεί: «Πρέπει να το προβάλλουμε το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. Όσο περισσότερο μπορούμε – και, πάντα, μέσ’ τα πλαίσια των δυνατοτήτων μας. Η “Ιλιάδα”, μια καταπληκτική παράσταση, πρέπει να κατέβει στην Αθήνα, να το δουν κι εκεί. Πρέπει να πάμε στα σχολεία μας, έστω και σε προστατευόμενο χώρο. Έχουμε υποσχεθεί (για τον Οκτώβριο) μια συμπαραγωγή με την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και επτά ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Θέλουμε να επαναλάβουμε το “Καυγάδες στην Κιότζα” – όλα αυτά γίνονται, δεν έχουν τρελό κόστος, μετρημένα και προσεκτικά. Και του χρόνου το καλοκαίρι… το θέτω και ως προσωπικό μου στόχο: να γίνει μια μεγάλη παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. Το έργο το έχω ήδη αποφασίσει. Αλλά, δίχως οικονομική στήριξη, δεν γίνεται τίποτα. Δυστυχώς, ο πολιτισμός κοστίζει…»

«Οφείλω να πω πως και η κ. Υδραίου, με την οποία είμαστε σε συνεχή επαφή και η κ. Τζάννε, που ορίστηκε πρόεδρος, προσπαθούν να κερδηθεί ο χαμένος χρόνος, ο οποίος, όμως, δυστυχώς, αυτή τη στιγμή, μετράει ανάποδα. Και σας ρωτώ: πώς θα διοικήσουν αυτοί οι άνθρωποι που έρχονται με όλη τους την καλή θέληση -και αφιλοκερδώς- να συνδράμουν στην παραγωγή πολιτισμού; Η κ. Υδραίου είχε την πρόθεση αύξησης της ετήσιας επιχορήγησης, ώστε να αντεπεξέλθουμε στο + 30-40% λόγω των αναδόχων. Λόγω, όμως, των συνθηκών, γίνεται προσπάθεια να συγκεντρωθεί το ποσό που μας δινόταν τα προηγούμενα χρόνια. Το καταλαβαίνουμε – είναι, ωστόσο, απ’ τα θέματα που πρέπει να μεριμνήσει το νέο Δ.Σ.»

«Με… κατσαρίδες, καμία παραγωγή!»

ΕΙΠΩΘΗΚΕ προς το τέλος της κουβέντας. Αλλά φέρει άξια τον τίτλο της είδησης: ακόμη κι αν όλα πάνε κατ’ ευχήν, προϋπόθεση για την όποια παραγωγή, είπε η Δούκα, είναι να έχει αποκατασταθεί, πρώτα, η τάξη στα… αυτονόητα. «Την επόμενη συνέντευξη Τύπου θα την κάνουμε στα γραφεία μας. Ανάμεσα στις… κατσαρίδες και τις ξηλωμένες μοκέτες! Να επισκεφτείτε και τις τουαλέτες», υπογράμμισε. «Όλα αυτά δεν δέχομαι πως δεν μπορούμε να τα λύσουμε. Αν δεν τα λύσουμε δεν πρόκειται να γίνει καμία παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. Σας το υπογράφω! Να έρθουν όσα έσοδα έρθουν, να φτιαχτεί μέσ’ το καλοκαίρι το γραφείο μας, να έχουμε ένα αξιοπρεπές θέατρο, με καμαρίνια, δίχως να τουρτουρίζουμε και να… στάζουμε τον Ιανουάριο και μετά θα γίνει η όποια παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αλλιώς, δεν πρόκειται να εισηγηθώ στο Δ.Σ. καμία…»