Μια μπουκιά σπιτική παστιτσάδα, οι αναμνήσεις μιας ζωής

Γράφει η Ευτυχία Μένη

Αναμνήσεις… Αναμνήσεις που γεννιούνται και από τις 5 αισθήσεις μας. Εξίσου ισχυρές, αν και κάποιες από αυτές λίγο… περιφρονημένες. Άραγε έχουμε αντιληφθεί πόσες αναμνήσεις μπορεί να ανακαλέσει το άρωμα και η γεύση μιας σπιτικής συνταγής;

Δεκαπενταύγουστος λοιπόν και στη διαδρομή για Βιταλάδες, παραλία Γαρδένο, αυτό ακριβώς συνειδητοποίησα.  

Ακολουθώντας τη διαδρομή από το χωριό των Αγίων Δέκα, λίγο πιο μακριά, με περισσότερες σαφώς στροφές, αλλά χωρίς καθόλου κίνηση και μέσα από καταπράσινα τοπία και χωριά, δεχθήκαμε αναπάντεχη πρόσκληση για στάση στο χωριό Στρογγυλή, στο σπίτι της κ. Νανάς.

Μέσα στον καύσωνα της ημέρας ένα ποτήρι παγωμένου νερού ή χυμού φάνταζε πραγματικά όαση. Ως γνήσια Κερκυραία η κ. Νανά ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες φιλοξενίας μας, μας ξενάγησε στο μικρό, οικογενειακό της μποστάνι – ό,τι είχε απομείνει από το συνεχιζόμενο εδώ και μέρες καύσωνα – και βεβαίως μας πρόσφερε το πολυπόθητο νερό και μας φίλεψε, μεζέ από το μεσημεριανό της φαγητό. Δεκαπενταύγουστος στην Κέρκυρα και ασφαλώς δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από την διάσημη παστιτσάδα!!!

Η μυρωδιά των μπαχαρικών γνωστή και οικεία σε κάθε κερκυραϊκή μύτη. Αν και η βασική συνταγή είναι γνωστή τοις πάσι, εντούτοις η επιλογή και ποσότητα των μπαχαρικών της Κερκυραϊκής παστιτσάδας αποτελεί μυστικό της κάθε οικογένειας. Ένα από μυστικά της δικής μου οικογένειας είναι να «αρπάξει» η σάλτσα, τόσο όσο, όπως λέει και η μαμά Γεωργία. 

Η κ. Νανά παραδοσιακή μαγείρισσα, κατάφερε, με μία μπουκιά να ανακαλέσει αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας. Τις Κυριακές στα οικογενειακά τραπέζια, τη γιαγιά, τον παππού, πρόσωπα υπαρκτά και μη, συμβάντα και γεγονότα, μυρωδιές, γεύσεις, ακούσματα. Η μνήμη της γεύσης λειτούργησε κι αίσθηση ασφάλειας, θαλπωρής και οικειότητας άρχισε να με πλημμυρίζει. Μία μόνο μπουκιά ήταν αρκετή. Όλα κομμάτια ενός παζλ του παρελθόντος καθενός μας, άρρηκτα συνδεδεμένα.

Μια γνήσια, μαμαδίστικη παστιτσάδα μαγειρεμένη με αγάπη, αγνά υλικά και μεράκι αναδείχθηκε θεματοφύλακας της μνήμης.

Αφήνοντας πίσω μας το σπίτι της κ. Νανάς, αναλογιζόμουν πόσο σημαντικό είναι να δώσουμε στα παιδιά μας την ευκαιρία να βιώσουν τέτοιες αναμνήσεις, γευστικές μνήμες που θα μείνουν αναλλοίωτες στο χρόνο.