Στην Κέρκυρα και συγκεκριμένα στην Ιερά μονή Πλατυτέρας, όπου και βρίσκεται ο τάφος του Ιωάννη Καποδίστρια, του αδερφού του Αυγουστίνου, και του πατέρα αυτών, Αντώνιο Μαρία Καποδίστρια, τελέστηκε με λαμπρότητα, το ιερό μνημόσυνο του Πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος δολοφονήθηκε την 27η Σεπτεμβρίου 1831 στα σκαλοπάτια του ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος στο Ναύπλιο, την ώρα που μετέβαινε εκεί για να παρακολουθήσει τον Όρθρο και τη Θεία Λειτουργία.
Το ιερό μνημόσυνο έχει καθιερωθεί να τελείται αυτή την ημέρα κάθε χρόνο από το 2006 από την Ιερά Μητρόπολη Κερκύρας σε συνεργασία με το Γεώργιο Σκλαβούνο τοπικό πρόεδρο της UNESCO, ύστερα και από επιθυμία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου, ο οποίος και απευθύνει επίσημο χαιρετισμό, προς τις αντιπροσωπείες των μαθητών και μαθητριών που παρίστανται αυτή την ημέρα από τα σχολεία που βρίσκονται πλησίον της Μονής.



Παρόντες ήταν οι βουλευτές της Κέρκυρας, Αλέξανδρος Αυλωνίτης και Δημήτριος Μπιάκης, ο εκπρόσωπος της Δημάρχου και Πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου Δημήτριος Μεταλληνός, ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Ιονίων Νήσων Πέτρος Αγγελόπουλος, αντιπεριφερειάρχες, ο πρών Περιφερειάρχης Σπύρος Σπύρου, ο πρόεδρος της UNESCO Γεώργιος Σκλαβούνος, εκπρόσωποι της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κέρκυρας, εκπαιδευτικοί, μαθητές κι εκπρόσωποι στρατιωτικών και τοπικών αρχών της Κέρκυρας.
Μετά το ιερό μνημόσυνο ο Σεβασμιώτατος, στην ομιλία του απευθύνθηκε ιδιαίτερα προς τους μαθητές κι εκπαιδευτικούς και αφού περιέγραψε το χρονικό της δολοφονίας του Καποδίστρια από τους αδερφούς Μαυρομιχάλη, υπογράμμισε την σημασία που έχει στη νεότερη ιστορία μας το γεγονός αυτό.
Αναμφίβολα, ο Ιωάννης Καποδίστριας ανήκει στις πιο εμβληματικές μορφές του ελληνικού κράτους από ιδρύσεώς του. Υπήρξε χαρισματικός, ακέραιος, ταπεινός, ανιδιοτελής, εργατικός, εκσυγχρονιστής, οραματιστής και πρωτοπόρος. Άφησε παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές και ήταν αδιαμφισβήτητα ο αναμορφωτής του ελληνικού έθνους. Οι πολιτικές του ικανότητες ξεχώριζαν ως αξεπέραστες και αυτό φαίνεται από τη διεθνή καταξίωση την οποία πέτυχε ως προσωπικότητα. Παράλληλα, είχε επιλέξει έναν εγκρατή και λιτό βίο, μακριά από κοσμικότητες και πολυτέλειες. Είχε φυσική ευγένεια κι εσωτερική καλλιέργεια, ζούσε ασκητικά και ήταν εξαιρετικά μοναχικός.



Ο δημιουργός της νεότερης Ελλάδας, όχι μόνο έζησε από κοντά σημαντικές στιγμές της παγκόσμιας ιστορίας αλλά δεν δίστασε να συγκρουστεί με τις παραδοσιακές δυνάμεις της χώρας και να πολεμήσει, με προσωπικό κόστος, τις συντεχνιακές αντιλήψεις, τις εστίες διαφθοράς και τις πελατειακές λογικές. Για τον κυβερνήτη, το ελληνικό έθνος δεν παύει να υπάρχει, ακόμα και κατά τους πιο σκοτεινούς χρόνους της Τουρκοκρατίας, άλλωστε ο Κερκυραίος κόμης πίστευε ότι ο ελληνισμός θα αναγεννηθεί μόνο αν παραμείνει ριζωμένος στις διαχρονικές ελληνορθόδοξες αξίες και την παιδεία. Πίστευε δηλαδή σε μια αρμονική συμπόρευση Εκκλησίας και Παιδείας.
Ο Καποδίστριας αγάπησε την Παιδεία και μόχθησε προσωπικά για την οργάνωση και την αναβάθμισή της. Γι’ αυτό το λόγο, συνέδεσε το πρόγραμμα των μαθημάτων με τον εκκλησιασμό των παιδιών στις μεγάλες γιορτές.
Ο Σεβασμιώτατος κλείνοντας τη σύντομη αναφορά του, στον Ιωάννη Καποδίστρια και το σπουδαίο του έργο, κάλεσε όλους να αναλογιστούμε τον ανολοκλήρωτο χαρακτήρα της συγκρότησης του ελληνισμού, δηλαδή τον καημό της ρωμιοσύνης, εξαιτίας της πρόωρης απώλειάς του και να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη του.
Στο τέλος, πραγματοποιήθηκε επιμνημόσυνη δέηση στον τάφο του Κυβερνήτη, Ιωάννη Καποδίστρια.