Οι… πολίτες Κέρκυρας αποκαλύπτουν τη ματιά τους για τον τόπο τους, μέσα από 10 Q&A!
Επιμέλεια: Ζιζή Πατέλη
WHO IS WHO:
Η Λιάνα Βραχλιώτη γεννήθηκε το 1957.
Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στο Χαλάνδρι, σε ένα περιβάλλον με πατέρα Κερκυραίο και μαμά Αιγυπτιώτισσα. Ένα μπέρδεμα όπερας και αμανέδων τα ακούσματα που διαμόρφωσαν την αισθητική και την προσωπικότητα της.
Στην τετάρτη γυμνασίου, [σημερινή 1η λυκείου] ήρθαν οικογενειακώς στην Κέρκυρα [γυμνάσιον Θηλέων], μετά το ταξίδι της ζωής την πήγε φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη [βιολογικό], μετά ξανά Αθήνα και ξανά Κέρκυρα.
Σαν βιολόγος, οργάνωσε και δούλεψε την πρόληψη της Μεσογειακής Αναιμίας στο νησί και κατόπιν καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Είναι παντρεμένη με τον Γιώργο Βλάσση, έχει μια κόρη τη Ζωή, ένα γιο το Βασίλη, μια εγγονή τη Σεμέλη και πρόσφατα ένα σκύλο τον Ράσελ.
Σε ηλικία 45 χρόνων, άρχισε να γράφει ιστορίες στις οποίες μπλέκει αλήθειες με μύθους.
Τέσσερις από αυτές, είχαν την τύχη να εκδοθούν.
“Μπλε ποδιές άσπρες κορδέλες” από τις εκδόσεις ‘Εψιλον
“Εγώ δεν θα κλάψω” από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης
”Ιστορίες γένους θηλυκού” από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης
”Οι κεραίες του σαλιγκαριού ” από τις εκδόσεις Διώνη.
Όταν πολτοποιήθηκαν τα 2 βιβλία της μετά το κλείσιμο των εκδόσεων Γαβριηλίδης, αποφάσισε πως έκλεισε αυτός ο κύκλος στη ζωή της.
Τώρα παίζει με χρώματα, μαρκαδόρους, κλωστές και νήματα και απολαμβάνει, επιτέλους, το χρόνο να περνάει.
1. Τα 3 πράγματα που δεν θα άλλαζες ποτέ στην Κέρκυρα…
α] Την Παλιά Πόλη με τις μυρωδιές [πλην των καναλέτων] και τις μπουγάδες της,
β] δεν θα πείραζα τα δέντρα της Πόλης όπου αυτά υπάρχουν,
γ] τους αιωνόβιους ελαιώνες, ακόμα κι αν λόγω του μεγέθους τους, ανεβαίνει η οξύτητα του λαδιού μας.
2. Ο αγαπημένος σου ήχος στο νησί;
Ο παφλασμός του κύματος στον όρμο της Γαρίτσας και ό,τι ξεφεύγει από τα παράθυρα των φιλαρμονικών και των χορωδιών κατά τη διάρκεια της πρόβας ή του μαθήματος.



3. Ποιος θα ταίριαζε να γράψει το soundtrack της Κέρκυρας;
Το soundrack της Κέρκυρας είναι ήδη γραμμένο, από τον Sventura, Verdi, Albioni, Betoven, De Michielli, Franco Faccio στα κομμάτια τους των περιφορών των επιταφίων, εναλλασσόμενα με το επαναστατικό εμβατήριο Γραικοί, [αγνώστου συνθέτη], της πρώτης Ανάστασης. Οτιδήποτε άλλο, θα είναι βλασφημία.
4. Ποιος θα ήθελες να γυρίσει ταινία για την / στην Κέρκυρα;
Ο Δημήτρης Χαρίτος. Τι γαμπρό τον έχουμε άλλωστε!
5. Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον Κερκυραίο;
Τραγούδι παντού και πάντα, ραθυμία λόγω ζέστης και υγρασίας και μια ελαφρά δόση τρέλας.
6. Ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να απομονωθείς;
Ονειρεύομαι να απομονωθώ σε μια παραλία του νησιού, χωρίς καντίνες, μπαρ και ξαπλώστρες. Μπορεί να την ψάχνω, μπορεί να την έχω ήδη βρει, αλλά με συγχωρείτε, δεν θα την μαρτυρήσω.
7. Αν η Κέρκυρα ήταν πρόσωπο, ποιο θα ήταν;
Δυσκολεύομαι με αυτήν την ερώτηση. Η Κέρκυρα έχει πολλές όψεις και χαρακτήρες. Από τη μια σε ανεβάζει στα ουράνια με την ομορφιά της και από την άλλη σε κατεβάζει στα τάρταρα, με την κακοποίηση που υφίσταται από πολλούς στις μέρες μας. Να πω ντόκτορ Τζέκιλ και μίστερ Χάιντ; Δεν ξέρω.
8. Η καλύτερη θέα;
Την καλύτερη θέα την βλέπω μέσα στα μάτια της εγγονής μου. Απέραντη και καθαρή, σαν τη θάλασσα όταν την αγναντεύω από το παλάτι του Μον Ρεπό, ένα πράγμα.



9. Το αγαπημένο σου εστιατόριο / bar / cafe;
Όταν τρώω έξω, σε υπαίθριο χώρο, μου αρέσει να πατάω χώμα, να σκιάζομαι από δέντρα να κάθομαι σε ξύλινες καρέκλες και να ακούω τους ήχους της φύσης, άντε ίσως και μια χαμηλή μουσική. Παλιότερα αυτά τα έβρισκα στο Βίδο και στην πλαζ του Μον Ρεπό.
Στο Βίδο με τις νέες καταστάσεις δεν έχω πάει και δεν έχω προσωπική άποψη, όσο για το Μον Ρεπό, τα τελευταία χρόνια άλλαξε όνομα, απέκτησε πλαστικό γρασίδι, ξαπλώστρες μέχρι το κύμα που θυμίζουν νοσοκομείο εκστρατείας του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου και μια απλωμένη μπουγάδα που δε λέει να στεγνώσει.
Για το χειμώνα, υπάρχουν πολλά καλαίσθητα εστιατόρια, επιτρέψτε μου να μην αδικήσω κανένα.
Για καφέ πάντως, συνιστώ Κανόνι και το καφέ του βιβλιοπωλείου Πλους.
10. Πού αλλού θα μπορούσες να ζήσεις στην Ελλάδα;
Αγαπώ πολύ την Κέρκυρα, αλλά πιστεύω πως θα μπορούσα να ζήσω οπουδήποτε στην Ελλάδα υπάρχει αυθεντικότητα, ησυχία και σεβασμός στο περιβάλλον.
Σίγουρα δεν θα διάλεγα καταστάσεις δήθεν, όπως για παράδειγμα μια πόλη στην Ελλάδα με θέα τον Πύργο του Άιφελ.
Για να δείτε περισσότερες συνεντεύξεις της στήλης My Land Rules, πατήστε ΕΔΩ