Γράφει η Βαρβάρα Δούκα (Καλλιτεχνική Διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Κέρκυρας)
Με πρωτοβουλία του Προέδρου του ΔΗΠΕΘΕ Γιώργου Λυκίσσα, κάναμε επιτόπια επίσκεψη και φωτογράφηση του πολύπαθου Φοίνικα…Κάποια στιγμή αποφάσισα ότι αυτές οι φωτογραφίες που μας πληγώνουν, χρειάζονται να βγουν στο φως και με τίτλο “Ήταν κάποτε ένα θέατρο” τις δημοσίευσα στον προσωπικό μου λογαριασμό στο FB, ταγκάροντας όσους περισσότερους φίλους μπορούσα…
Είχαν τρομερή απήχηση, δυσάρεστη είναι αλήθεια, αλλά όπως μόνο στα κοινωνικά δίκτυα μπορεί να συμβεί, τράβηξαν την προσοχή της οξυδερκούς δημοσιογράφου Βίκυς Κατεχάκη, η οποία λαμβάνοντας υπόψιν της όλους τους ανθρώπους που πόνεσαν γι’ αυτό το θέατρο, (Παντελής Κοντός, Άκης Χειρδάρης) και αναζητώντας τις λύσεις που η νέα δημοτική αρχή θέλει να βρει, με προεξάρχοντα το Δήμαρχο Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων, Στέφανο Πουλημένο, ο οποίος από την προηγούμενη θητεία του ως Νομάρχης, γνωρίζει από μέσα κι απ’ έξω τα βαθιά προβλήματα του Νησιού, έφτιαξε ένα από τα πιο εμπεριστατωμένα ρεπορτάζ.
Χαίρομαι που συνέβαλλα να αναδειχθεί το θέμα αυτό, σε μεγαλύτερη κλίμακα από το Νησί μας κι ελπίζω να συνεισφέρει αυτή η δημοσίευση σε προβληματισμούς και λύσεις που μόνοι μας ίσως να μη μπορούμε να φανταστούμε…
Εγώ μέσα σε αυτό το ρεπορτάζ, καταθέτω τη δική μου μικρή εμπειρία, αντίλαλο μόνο των τελευταίων χρόνων, αλλά ίσως των πιο επώδυνων για τα ιστορικά θέατρα του Νησιού…
«Οι Κερκυραίοι βιώνουν τα τελευταία χρόνια την “έκπτωση” και την εγκατάλειψη σε όλα τα δημόσια, ιστορικά κτίρια. Καθυστερημένες μελέτες, αδυναμία εκτέλεσης, συγκρουόμενα συμφέροντα, ανεπαρκής συντονισμός των εμπλεκόμενων φορέων. Περνάει ο χρόνος, εκπνέουν οι προθεσμίες, χάνονται τα προγράμματα».
Δυστυχώς η αισθητική του νεότερου κτίσματος του Δημοτικού Θεάτρου, δεν συμφιλιώθηκε ποτέ με την ιστορική Πόλη και παρόλο που διαθέτει μία από τις μεγαλύτερες σκηνές στη χώρα μας, έχει δείξει και αυτό τις γερασμένες του πτυχές με αποτέλεσμα η μεγάλη του σκηνή, να πρέπει πλέον να κλείσει για να ανακαινιστεί. Ως προσωρινή στέγη του ΔΗΠΕΘΕ, έχουμε δημιουργήσει από το 2021 μία μικρή σκηνή 80 θέσεων, στο στούντιο του μεγάλου Δημοτικού Θεάτρου.
Ταυτόχρονα το 2021 έκλεισε και το υπαίθριο Θέατρο “Ρένα Βλαχοπούλου” στο Μον Ρεπό, εξαιτίας επικινδυνότητας της ξύλινης κατασκευής του και η Κέρκυρα βρέθηκε να είναι χωρίς θερινή σκηνή. Ένας κατεξοχήν τουριστικός προορισμός κι ένα Νησί 100.000 κατοίκων με μεγάλη αγάπη στο θέατρο και τη μουσική, διαθέτει ένα Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο μιας σκηνής μόλις 80 θέσεων. Οι τοπικές αρχές δεν θα πρέπει να είναι υπερήφανες».
Το πλήρες άρθρο της kathimerini.gr με εξαιρετικές φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο του Άκη Χειρδάρη, μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ
Φωτογραφίες: Βαρβάρα Δούκα
Διαβάστε επίσης: Η Κέρκυρα της Βαρβάρας Δούκα