Χρήστος Λούβρος: ‘Έχουμε χρέος να υλοποιήσουμε το όραμα του γενάρχη της Παλαιάς”

Γράφει ο Χρήστος Λούβρος (Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας “Παλαιά”)

Περί του βροντώδους απόηχου της πέρα κάθε προσδοκίας επιτυχίας της συναυλίας-έπος της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κερκύρας “Παλαιά”με τους Τραγουδιστάδες τση Ζάκυνθος στο Ηρώδειο που εξαπλώνεται σαν θερινή φωτιά, έχουν γραφτεί ήδη πολλά και θα συνεχίσουν να γράφονται.

Προτιμώ να αναδείξω μία δήλωση του Προέδρου της Φιλαρμονικής μας σε συνέντευξη στην Ηρώ Λέλλα στο τοπικό κανάλι Start tv. Ο Σπύρος Παδοβάς εύστοχα παρατήρησε ότι εντός μίας εβδομάδας ο Επτανησιακός μουσικός πολιτισμός εκπροσωπήθηκε σε 3 μεγάλες εκδηλώσεις-σταθμούς.

Η Παλαιά στο Ηρώδειο, η Φιλαρμονική Εταιρία Μάντζαρος στη Νάπολη ενώ ταυτόχρονα σχεδόν, πραγματοποιήθηκε το Διεθνές Φεστιβάλ Φιλαρμονικών υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων. Μία πανδαισία προβολής του καλλιτεχνικού έργου που συντελείται στα Επτάνησα από τους απόγονους του Μάντζαρου, του Σαμάρα, του Σολωμού και των λοιπών φάρων πολιτισμού που τόσο απλόχερα τα νησιά του Ιονίου Πελάγους προσέφεραν στην πολιτιστική ανοικοδόμηση του σύγχρονου ελληνικού Κράτους.

Αποφεύγω τώρα την αναφορά στη δίκαιη κριτική για την ηχηρή απουσία της επίσημης Πολιτείας από την Ηράκλεια αυτή προσπάθεια όλων των Σωματείων γενικά. Συνηθίσαμε πλέον -δυστυχώς- να εντυπωσιάζουμε το εγχώριο και διεθνές κοινό βασιζόμενοι στις ίδιες δυνάμεις και στην ώθηση του πάθους, της ιδιοσυγκρασίας και του ταπεραμέντου που σαν λάβα ξεχύνεται από τις ψυχές των επτανησίων! Όχι, δεν θα γίνουμε ριψάσπιδες.

Θυμίζω το χρέος όλων μας. Έχουμε χρέος να “κρατάμε Θερμοπύλες” εκεί που η μοίρα έχει τάξει τις ζωές μας. Να υλοποιήσουμε το όραμα του γενάρχη της Παλαιάς Φιλαρμονικής, του Νικόλαου Χαλικιόπουλου Μάντζαρου: “Να μορφωθούν μουσικά και να προοδεύσουν οι νέοι των Επτανήσων και της αναγεννόμενης Ελλάδας”…

Ο Νικόλαος Μάντζαρος αρνήθηκε να αναλάβει την διεύθυνση λειτουργίας του Κονσερβατορίου στη Νάπολη (κι εμμέσως του Ωδείου του Μιλάνου) συναισθανόμενος την ανάγκη να επιστρέψει στην Κέρκυρα και να προσφέρει απλόχερα και ανιδιοτελώς τις μουσικές του γνώσεις στους Κερκυραίους.

Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, θα αποδημήσει τελικά πένης αφού θα αφιερώσει την ζωή του στη δωρεάν μουσική διδασκαλία κυρίως μέσα από τις τάξεις της Παλαιάς Φιλαρμονικής.

Αυτό το ευγενές χρέος κουβαλάμε σήμερα στις ψυχές μας σαν παρακαταθήκη και πνευματική κληρονομιά του μεγάλου αυτού ανδρός (και δεν ήταν ο μόνος)  που τίμησε την πατρίδα του. Ταπεινοί σκαπανείς και υπηρέτες μίας καλλιτεχνικής παράδοσης και κουλτούρας που διαπνέει τα Ιόνια Νησιά και αμφισβητεί την σύγχρονη αποδόμηση και ισοπέδωση του πολιτισμικού ιστού της κοινωνίας μας.

Το όραμα του Μάντζαρου ήταν να μορφωθούν (σε μία περίοδο που η πρόσβαση στην γνώση δεν ήταν εύκολη ούτε αποτελούσε πάντα δωρεάν κοινωνικό αγαθό) οι νέοι των Επτανήσων και του νέου ελληνικού Κράτους που μόλις είχε δημιουργηθεί. Και το υπηρέτησε με αγάπη και σθένος και απόλυτη ενσυναίσθηση της θυσίας που αυτό συνεπαγόταν για τον ίδιο. Ένας πνευματικός αλτρουισμός στο μεγαλείο του!

Αυτό το όραμα καλούμαστε να συνεχίσουμε να υλοποιούμε κι εύχομαι από καρδιάς, να ευαισθητοποιήσει εκείνη την κρίσιμη μάζα της νεολαίας που θα συνεχίσει ως κρίκος την πνευματική μουσική (και όχι μόνο) άλυσο των πεπαιδευμένων ανθρώπων.