20/10/1940: Διαταγή κατάληψης της Κέρκυρας, αυγή 28ης

Μια στιγμή της κερκυραϊκής διαχρονικότητας, μέσα από 160 λέξεις.

Επιμέλεια: Ηλίας Αλεξόπουλος

ΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ Γενικό Επιτελείο Στρατού, υπό τον Στρατηγό, M. Roatta, ενημερώνει τον Διοικητή των δυνάμεων της Αλβανίας ότι «οι εχθροπραξίες εναντίον της Ελλάδος θα αρχίσουν με την κατάληψη της Ηπείρου και την ταυτόχρονη κατάληψη της Κέρκυρας». Ήταν, σημειώνει ο Σπ. Ιωνάς, το αρχικό σχέδιο του Μουσολίνι και το οποίο «έτρεχε», διαμορφούμενο, απ’ τον Ιούλιο του ’40, επιβεβαιώνοντας τις απ’ τον Απρίλιο υποψίες (γνωστές στον Μεταξά) του Έλληνα πρέσβη στη Ρώμη (Πολίτης). Βάσει σχεδίου, η κατάληψη της Κέρκυρας προοριζόταν για την αυγή της 28ης Οκτωβρίου, με αποβίβαση της μεραρχίας Μπάρι από δύο, τουλάχιστον, σημεία. Γιατί, εντέλει, δεν επιχειρήθηκε; Λόγω καιρού! Καθώς οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες υποχρέωσαν τους Ιταλούς, κατ’ αρχήν να διαχωρίσουν τις δύο επιχειρήσεις (Κέρκυρα και Ήπειρος) κι εν δευτέροις, παραμονές της, να τη ματαιώσουν – διεσώθη το τηλεγράφημα του στρατηγού Visconti – Prasca περί «καταρρακτώδους βροχής, ανέμου και διογκώσεως (θαλασσίων) υδατορευμάτων». Και η Μεραρχία Μπάρι όδευσε, τελικά, κατά Αυλώνα, μιας κι εξ αρχής της ιταλικής επίθεσης στα ελληνο-αλβανικά σύνορα, προέκυψαν… μπελάδες.